توی این شهر میونه آدماش
وفادارم به ریشه و باورام
میزنم یه پل از قلبم به گوشت
تا جا برایه یه شعر جدید هست تو کاغذام
شعرایی که بازاری نیستن و از دل میان
واسه اعتراضن نقطه مقابل خیلیا
تو این دوران که هیچکس به فکر هیچکس نیست
مرده گی رسمِ کسی به فکر زیستن نیست
یادت میدن سیستماتیک رسمه شهادتو
با سرکوب میدن بهت طعمِ تلخ عدالتو
پاشو پاشو تن ندهِ
وقت ریشه کندنِ
پاشو پاشو که وقتشه
فریادِ تو برهنه شه
من اونم که به ظلم تن نداد
تو دلش جا واسه ظلمت نداشت
بدِ هیچکیو عمرا نخواست
حرف دلش رو زد و مهمل نبافت
واسه من خارج و ایران نداره
حرفم و میزنم موزیکامو میسازم
میگم این سیستم از پایه خرابه
حرفم و میزنم موزیکامو میسازم
اعتراض هرگز خاموش نمیشه
تا هرروز یکی توش کشته میشه
جامعهِ دردش آروم نمیشه
تا هرروز یکی توش کشته میشه
پاشو پاشو تن ندهِ
وقت ریشه کندنِ
پاشو پاشو که وقتشه
فریادِ تو برهنه شه
آخرین سنگر سکوت نیست
حقِ ما گرفتنیه
آخرین سنگر سکوت نیست
حقِ ما گرفتنیه
سرنوشتِ ما فقط به دست ما نوشته می شه
با همبستگی میشکنه فقط طلسمِ دیوِ
سرنوشتِ ما به دست ما نوشته می شه
با همبستگی میشکنه فقط طلسمِ دیوِ