I Praha tar du på deg nettingstrømper Og eggjer meg i prismekroners glans Mens skuggane blir levande på veggen, Så danser du ein heftig flamedans I Wien les eg linjene i handa Og sveiper deg i svarte enkeslør Bak stengde dører veit eg du kan tåla Ei iskald einsemd skapt av engleklør I München vil du mana meg til glømsel Og maler munnen raud med leppstift Så mine uskyldauge aldri sansar Den kalde, mørke viljes sterke drift I Stockholm søv du trygt på silkelaken Eg smør deg varsomt inn med blomeeim Fortapte skal med slokkast i kvarandre To trøtte sjeler som vil lengta heim Men her – så kan eg berre slokka lyset, Snu ryggen til og kviskra eit "godnatt" I Florlette gardiner kveles elden Og alle spor av glør har vinden tatt