ฟ้าที่เคยสวยงาม
แดดที่ทำให้อุ่นเหลือเกิน มันเหมือนชีวิตก้าวเดิน อยู่ในฤดูสดใส
แล้วเมื่อคนแสนดี ในวันนี้เป็นคนแสนไกล
ฤดูอบอุ่นของใจ ก็กลับกลายเป็นความมืดมัว
*เพราะเธอมาทิ้งกัน
แต่ละวันจึงมืดสลัว เมฆดำของความหวาดกลัว ปกคลุมเอาไว้
เธอทำให้ฉันร้องไห้
เหมือนใจจะขาดแล้วเธอ ความเข้มแข็งไม่เหลือ ไม่เจอไม่รู้อยู่ไหน
เปียกปอนไปกับฝนตา ที่ไหลที่รินลงมาจากฟ้าใจ
ไม่เพียงแค่พาความรักไป แต่เธอทิ้งฤดูฝนไว้บนใบหน้ากัน
♪
มีแต่คืนสีเทา อยู่กับเช้าที่ทรมาน
นั่งคุยกับความร้าวราน ไม่เคยมีความหวังใด
รอให้ลมฝนซา ก็ไม่รู้ว่านานเท่าไร น้ำตาจะยอมแห้งไป จากดวงใจที่ยังมืดมัว
*เพราะเธอมาทิ้งกัน
แต่ละวันจึงมืดสลัว เมฆดำของความหวาดกลัว ปกคลุมเอาไว้
เธอทำให้ฉันร้องไห้
เหมือนใจจะขาดแล้วเธอ ความเข้มแข็งไม่เหลือ ไม่เจอไม่รู้อยู่ไหน
เปียกปอนไปกับฝนตา ที่ไหลที่รินลงมาจากฟ้าใจ
ไม่เพียงแค่พาความรักไป แต่เธอทิ้งฤดูฝนไว้บนใบหน้ากัน
♪
เธอทำให้ฉันร้องไห้
เหมือนใจจะขาดแล้วเธอ ความเข้มแข็งไม่เหลือ ไม่เจอไม่รู้อยู่ไหน
เปียกปอนไปกับฝนตา ที่ไหลที่รินลงมาจากฟ้าใจ
ไม่เพียงแค่พาความรักไป แต่เธอทิ้งฤดูฝนไว้บนใบหน้ากัน
อีกไม่ช้าน้ำตาเหล่านั้น มันคงท่วมใจ
Поcмотреть все песни артиста
Sanatçının diğer albümleri