Syngur hljótt í húminu Harmaljóð í svartnættinu Í draumalandi dvelur sá Sem hjarta hennar á Hann mænir út í myrkrið svart Man þá tíð er allt var bjart Er hún horfir mat það satt Að ástin sigri allt Og seinna þegar sólin vaknar, sameinast á ný Þær sálir tvær sem áður skildu, ástin veldur því Mundu eftir mér þegar morgun er hér Þegar myrkrið loks á enda er Við verðum eitt og því ekkert fær breytt Og ég trúi því að dagur renni á ný Minnist þess við mánaskin Mættust þau í síðasta sinn Hann geymir hana dag og nótt Að hún komi til hans skjótt Og seinna þegar sólin vaknar, sameinast á ný Þær sálir tvær sem áður skildu, ástin veldur því Mundu eftir mér þegar morgun er hér Þegar myrkrið loks á enda er Við verðum eitt og því ekkert fær breytt Og ég trúi því að dagur renni á ný Mundu eftir mér þegar morgun er hér Þegar myrkrið loks á enda er Við verðum eitt og því ekkert fær breytt Og ég trúi því að dagur renni á ný Því ég trúi því að dagur renni á ný Já ég trúi því að dagur renni á ný