راه رفته رو دیگه بر نمیگردم
فکر نمیکردم آخرش این باشه
اگه میدونستم موندنی نیستی دیگه صبر
نمیکردم نمیفهمم بقیه چی ندارن که اون داشته
یه خنده که تلخه داره غرقم میکنه تو خاطرات باز
یه مغز که دیگه ردده یه قلبه خر هنوزم چشم به راه ست
یه خنده که تلخه داره غرقم میکنه تو خاطرات باز
یه مغز که دیگه ردده یه قلبه خر هنوزم چشم به راه ست
دیگه نمیکشم چون رفتیم تویه حاشیه غیر کندن راهش چیه
وقتی دعواها از خونه شروع میشد تا شبم تویه ماشینه
بگو بینم راهش اینه این همون حسی که روز اول داشتیمه
دیگه نمیخورم بذار زمین پیکه رو نمیاد هیچی غیر چیزی به تو
همین روی فیکرو بذار بمونه که جلو هیچکسی نکنیم یکی به دو
حسودیشون میشد به کی به تو خودت میشناسی اکیپتو
میخواستن شبیه اونا شی که تو هم دوست داشتی بشی یه گرگ
با این که دست به هر دری زدم من بسته بوده
با این که یادمه از پشت تو بغلم بودی و دست تو موته
با این که خل شدم تو این خونه از بس سکوته
با این که بهتر از تو رو به خاطرت از دست دادم دو سوته
با این که صد بار به مو رسیده و پاره
نشد با این که هنوز نمیتونم تحمل کنم فاصلشو
ولی تو آینه هر روز به خودم میگم ساده نشو
چالش کن تو دله یکی دیگه هم خودشو هم خاطرشو
راه رفته رو دیگه بر نمیگردم
فکر نمیکردم آخرش این باشه
اگه میدونستم موندنی نیستی دیگه صبر
نمیکردم نمیفهمم بقیه چی ندارن که اون داشته
یه خنده که تلخه داره غرقم میکنه تو خاطرات باز
یه مغز که دیگه ردده یه قلبه خر هنوزم چشم به راه ست
یه خنده که تلخه داره غرقم میکنه تو خاطرات باز
یه مغز که دیگه ردده یه قلبه خر هنوزم چشم به راه ست