صدای جیغ مادرا میپیچه لابلای باد
سر مستی سکوت و سنگسار سایه ها
عرف خفگی تو تنگای عاشقا
سفت میشه دور گردنم قلاده حاکما
آویزون از سقف اتاقم دستای شاهدا
کل شرفم توی چنگال ناسزا
یه تنه بیگناهن و توی کوچه ها میره
اینو میده صدای آلت قتاله ها ندا
از همه میخورم بشه پر دو لپم بجات
میکنم حقتو از سفرت اگه گرسنه ام شه باز
میکشم هرکی بخواد بشه جلوم سر به دار
میکنه کل شهر رو قروق گزمه هام
عاشق یه خواهش پر از ضعف
تو سطر خبر ها بهم میگن قاتل مقدس
خودم تو صف کاسه لیسا کلی ماله کش شدم
پس میمونه همیشه راه ما جاوید
ما اومدیم و ساختیم از این خاک فاحش آبادی
بخوان ایستادگی کنن میمیرن خائنا با تیر
میکشیمتون همیشه چون بها داره آزادی
همیشه توی جیبم سیخ و سیمه همراهم
میریزم توی جیب دیگه ام کیلویی فتوا
الان تا خایه تو عسلیم ولی یادمون میمونه چی بودیم قبل ها
دارم یه کابینه زیر سیکل با تخم تلکه ام میکنم لابی که چیره شیم
خدامون عرب بود جماعت فانی زیر تیغ
به ی ورمون که تو آدما خالیه چی بگیم
به ی ورمون اگه کسی لا سکوتا بگا میرفت
هیشکی نبود لبخند تو لیست فرو مایه ها میزد
رفیقام رو حق و عدالت خلوصانه شاشیدن
کافیه آدما عاشق دروغ های تاریخن
تو شهر من منطق و عقل داده به چشم
جا نماز و بیخیال تو خودت و آب بکش
شنوده فکرا ولی نمیفهمی حرفمو
از سقف اتاق توئم آویزون دستام
سوال داری و میبندی در دهنمو
نکنه که رسوا شی همرنگ ملت
گفتی الگو میشیم شدیم ما درس عبرت
به کثرت خوشیام قسم که مرگ و حفظم
زنده میدی به باد تا روزی که باد بمیره
قول میدم رو سنگ قبر تو کل شم
از حق میگی دهنتم میده بوی توانی
این حوالی گزمه هاتم کز میدن کله
پاچه خاراتم تو لیسن زبونا زخم
آخه حیوونم قلب داره تو وجود نداری
که می ترسونی ضعیف میگندونی زمین
لذت میبری از لالایی مادری
بالا سر آوار برا بچه اش میخونه
ازت گله دارم خدا کو رحمان و رحیم
میکوبن سرمون چوب، صدا نداشت
میگفتن حکمتی داره کار تو بود
توی دروغای تاریخم اومده بی رحمی
بگو ببینم کی گفته تن شیطان پیرهن نی
حتی تیرم،دید چشام وسط آبان
اسفند و دود کن متات میرفت زیرش
و اصلا هم نفهمیم دورمون چه خبره
هنو تو میگیری دم از لابلای ما
سکوت میکشی نداره فردای ما صدا
کلمه میکاری توی بذرای شاعرا
به گند میکشی خطوط ارباب قاتلا
تو شهر من منطق و عقل داده به چش
چرک میدی به نقاش منو تار بکش
تو دستت رو شده همه ام میدونن
جا نماز و بیخیال تو خودت و آب بکش