Bu sokakları hiç sevemedim Ama gitmeyi hiç denemedim Alışır dedim zamanla insan Buralara ait hissedemedim Sordum fakat üstelemedim Mahçup yaşadım bunu gizleyemedim Bir gün olur da çıkarsam yoldan Sadece kendimden özür dilerim Çıkar ekmeği taştan Hayat yine zor geliyor Seni yavaştan ruhunu kemirip Bu etimizi sıyıran bir zengin Ok gibi sivrisin Yay gibi gergin Yüzü gülmedi aşktan bu adamın Geri sarıp başlayalım baştan Akıllanabilir miyim hiç sanmam Kafa kalın Ne yazık ki ben uslanmam Bir çevre yolunda Demlenirken bankta Polis beni süzer Kafam nasıl güzel Acılar derinde Keyifler yerinde O kız beni üzer Kafam nasıl güzel ♪ Ve hayat seni zorlar Herkes der senden bir bok olmaz Kesilir telefonlar Arayan soran olmaz Gelir üst üste hiçbiri durmaz İnsanoğlu doymaz Düşlediğin gerçekliğe uymaz Yine oturursun tek başına bu yolda Dersin kendine Bu kadar salak olma Arabalar yolu aydınlatır Düşünürsün bu hale düştüm nasıl? Son zamanlar aklımdasın Bugün ayrılık dönümümüz 14 Kasım Bir çevre yolunda Demlenirken bankta Polis beni süzer Kafam nasıl güzel Acılar derinde Keyifler yerinde O kız beni üzer Kafam nasıl güzel Bir çevre yolunda Demlenirken bankta Polis beni süzer Kafam nasıl güzel Acılar derinde Keyifler yerinde O kız beni üzer Kafam nasıl güzel