Göğsüme bir İstanbul çiziyorum Başparmağımla, kelebek biçiminde Çocukmuşum gibi aynanın önünde Yüzümü, saçlarımı okşuyorum Kadıköyden herhangi bir deniz Tenha bir tramvay Şişli'den Samatya'dan, belki Sultanahmet'ten İncir ağaçları anmsıyorum Göğsüme bir İstanbul çiziyorum Başparmağımla, kelebek biçiminde Biraz umutsuzum, biraz yorgun işte En çok gözlerimi seviyorum