Bir dokun buz tutmuş kalbime sahipsiz ellerime Kimbilir kaç mevsim savrulduk dağıldık gökyüzüne Zamansız uyandım kaç gece kimsesiz düşlerime Yorgun ve bitkin bir haldeyim sığındım ellerine Hayat acılarla yordu beni görmedim gün yüzünü Yokluğun darmadağın etti bizi başladı yaprak dökümü... Bir kıvılcım düştü gönlüme paramparça yüreğime Bir beyaz güvercin savruldu kanatlandı düşlerime Çöllerde susuz toprak gibi Dalından koparılmış yaprak gibi Bekledim seni Hayat acılarla yordu beni görmedim gün yüzünü Yokluğun darmadağın etti bizi başladı yaprak dökümü