8 Haziran hayatım bir tur daha atlıyor
Günler hep aynı şekilde gelip geçiyor
Hepsi birbirinin aynı
Uzun ve süre gelen bir zincir gibi
Ve birden bir değişiklik oldu
Ölüm gelir nedeni bilemezler
Her şeyi görürüm yine ölemezsem
Hayat bu işte
Kırar, parçalar, döker beni her zaman
Ölümler içinden ölüm beğendim
Kendime kızdım sonra
Her şey beni mi bulur tanrım?
Neden bu kadar şanssızım?
Bana nedenini sorma
Bir gün gidebilirim her şeyi kenara bırakıp
Delirebilirim, o zaman haklı olurlar insanların hepsi de
Ölümü denerim yeniden
Mezarlığın arkasında müsait bi yerde
"Ölecek var" diye haykıra bilirim bu sokakta (anla)
Bileğimdeki izin bile geçeceğinin bi garantisi yok
Sebebini bilmediğim bi depresyon
Sanki içimdekinin bir zehir olduğunu bile bile
Yaşamaya devam etmek ne kadar zor
Sana bir şey söyleyeyim mi?
Sen yaşadığını sanıyorsun
Cehennemde yaşıyorsun
Ve o cehennemde öleceksin
Sen de diğerleri gibisin
Hepsi birbirinin aynı
Hepsi birbirinin aynı
Sormadım kendime hiçbir zaman neden burada olduğumu
Neden gözlerimin dolduğunu
Mutlu olmak nasıl bir şey bilmiyorum
Bana haram olduğunu biliyorum sadece
Herkes bıraktı gitti beni, herkes terk etti beni
Kalbim bir buz dağı gibi
Beynim hapishaneye dönmüş resmen
N'olur, n'olur artık yalnız bırakın beni
Vermeyin bana artık tutamadığınız o saçma sözlerinizi
Sikik sözlerinizi duymak istemiyorum
Unutmak istiyorum sadece her şeyi
Yalnızlık hayatım boyunca nereye gitsem peşimi bırakmadı
Barlarda, arabalarda, kaldırımda, dükkânlarda, her yerde
Bundan kaçış yok, ben tanrının yalnız adamıyım