Dışardan size ne kadar sessiz, hiç konuşmuyor derlerken
Kafanızdaki seslerden sağır olduğunuz oldu mu hiç?
Her gün kabustan uyanır gibi uyanıp
Bunun bir kabus değil
Hayatınızın kendisi olduğunu anladınız mı hiç?
Kalp ritimlerim yavaşlıyor yavaşça
Artık beni kurtaracak biri yok
Biliyorsun zaten değişim yok
Hâlâ aynıyım, iyileşesim yok
Kafamdaki düşünceleri anlatamam
Anlatsam bile anlayamazlar
Biliyorum aslında her şeyi ben
Açtıkları bu yaralar kapanmıyor
Gözlerimde kayboluyor hayat, bilmeseler de
Kendimi attığım uçurumları bir tek ben hissettim göğsümde
Bıçak gibiydi her ayrılış, bilmediler ne kadar söyleseler de
Binler de gelir, milyonlar da
Ama benim gösterdiğim semptomlarda
Bir değişiklik olmuyor artık
İyi gelmeyecek hiç bir şey bana
Değiştirmiyor hayaller artık, gerçek olsalar bile
Bir kalbim vardı ve artık yok
Onu attım, geçti uzun zaman üstünden
Taşındım, kurtuldum dedim ama travmalar öyle demiyor bana
İntihar mektubu yazdım yeniden, başka bir çarem var mı ki? bilemem
Kapat beni bir odaya izle
Sence içimde hâlâ bir umut var mı?
Gözlerim kızarık her gün, neden?
Aslında hiçbir madde kullanmadım
Hep ağlamaktan bunlar, bilemezsin
Yaşattıklarını unutamamaktan
Kafamdakinden kurtulamamaktan
İntihar hâlâ benim yanımda
Bileğimde ne var, söyle bana?
Uyumak istiyorum artık geceleri ağlamadan
Yarın umudum olacak mı? bunu bile bilmiyorum ben
İlaçlar fayda etmiyor bana
Aslında hiç bir şey iyi gelmiyor anlasana
Ölüyorum her gün biraz daha
Hissediyorum her saniye daha fazla
İnsanlar beni anlayamazlar
Çünkü ben onlara hiç bir zaman kendimi anlatmayacağım
Kalbim kırık gözümde yaşlar gidiyorum yavaşça buralardan
Öldüğümde sadece bir kelime çıkacak o kanlı dudaklarımdan
Kaybettim tüm gerçeği zihnimle olan bu savaşımda
Tanrım duy sesimi bu sefer bitirebilirim her şeyi
Tanrım duy sesimi delirmek üzereyim yemin ederim ki
Duy sesimi, duy sesimi, duy sesimi
Peki siz hayattaki tek umudunuzu
Sizi kurtaracak olana
Sırtınızı dönüp gitmek zorunda kaldınız mı hiç?
♪
Kısaca doktor siz hiç kendi kendinizin cehennemi oldunuz mu?