Secas se bele haljine Prve za tebe skrojene Na tvoj sesti rodjendan Su te slikali u njoj I ta je slika zarobljena Sa stotine drugih uspomena Retko se iz izhabane Kutije izvlaci Secas se starih vozova Majcinih lakih pogleda Igara sa sestrama Tvojih ociju punih sunca Vreme je zatamnilo Plave pramenove Jos ih i usivilo Takvi su i sad Kolevka puna secanja Uspavanih od vremena Vuces je poput kofera Kad prodjes pored nas Ref. I sad ti suze nose mir Niko drugi ne shvata, sem njih Sta si izgubila Vreme se ne vraca Bez straha klizis kroz godine I svaka prica te dodirne Suze su prekrile osmehe Tek ih uz pozdrave izigras I trazis priliku da ga spomenes Sve sto te seca na njega da dotaknes Kao ruke njegove Tople, mekane