Het was al donker toen ik op vastenavond huiswaarts ging
Ik zag een kroeg waarvan het licht door de gordijnen scheen
Het was al laat
Ik was alleen
Ik had het koud
Er zaten mannen in zwarte pakken en een grote steek
En uit de boxen klonk muziek die zong van deze streek
Toen men mij zag werd ik begroet met glas en lach
Drink Schrobbeler
De avond is nog lang en morgen zo ver
Laten we klinken op de kruik en je snapt
Want van beide heb je nooit teveel, genoeg gehad
Ja, ja, ja, Drink Schrobbeler
Dat is als het bloed van het zuiden
Stroomt naar m'n heart
En bij elke slok proef ik de ziel van de sfeer
En van beide heb je nooit teveel, en wil je meer
En ze vertelde me honderduit over de zonneschijn
Over de wartme en de vriendschap daar is geen chagrijn
Want deze streek past als een jas ja dit is thuis
En ze verzekerde me beslitst mochten we ooit eens gaan
Dan zal er altijd wel een kruik daar in de koelkast staan
Met elke slok ga ik weer eventjes naar huis
Drink Schrobbeler
De avond is nog lang en morgen zo ver
Laten we klinken op de kruik en je snapt
Want van beide heb je nooit teveel, genoeg gehad
Ja, Ja, Ja, Drink Schrobbeler
Dat is als het bloed van het zuiden
Stroomt naar m'n heart
En bij elke slok proef ik de ziel van de sfeer
En van beide heb je nooit teveel, en wil je meer
Drink Schrobbeler
De avond is nog lang en morgen zo ver
Laten we klinken op de kruik en je snapt
Want van beide heb je nooit teveel, genoeg gehad
Ja, ja, ja Drink Schrobbeler
Dat is als het bloed van het zuiden
Stroomt naar m'n heart
En bij elke slok proef ik de ziel van de sfeer
En van beide heb je nooit teveel, en wil je meer