Moruk dumanlı yollarında ahmağın biri olursa
Kolumda yolun dar sonunda yalan var
Kubar var duman var kumarbaz ayaklar
Basar bu şehrin yollarında parçalanmış dudaklarla
Kafiyeler aynı sözler aynı vokal garip
Değişmiyor yazdıklarım gördüklerim hep garip
Sövdükleri bir gariban dövebilirler rüyalarda
Anca rüyalarda kendi rüyalarında
Rap yapmak için çok yaşlıyım 18 yaşında
Boşver daha herşeyi herşeyin başındayım
Hep yapmak istediğim şeydi bir albüm ve sonra
Belki uçurumun başındayım
Sizin gibiler moruk hastalıklı kişiler
Yaptıkları eserlerde saklar hep bir şeyler
Delilerin bir tanesi demek ki düşünen
Bir adammış burdaki sürekli bir şeyler
Bir zamanlar hayat derdim gerçek derdim
Sonsuz derdim zaman geçti anlar olduk ki
Ne kadar yüksek sende hayat 180'de
Bana sorsan artık kayıp gerçek
Tutunmak zor olmalı sen de gördün
İnandın elbet bıraktığım gerçek kalmadı
Bazen saçmalıyorum sadece gül diye be
Rapciler artık gerçekten çete Türkiye'de
Artık silah gösteriyoruz gül verene
Tribe giriyorum selam verirken gülmeyene
üstündeki kabandan rahatsız dayılar
Ve youtube'da ki kliplere aşık olan karılarla
Olmuyor işte cool edit'i tıklamakla
Vokale kompressor dayamakla
Biz de senin gibiydik 2000'li yılların başında
Arkadaşlarımız vardı piercingiyle kaşında
Ve sonra bir gün icab etti taşınmak
Yalnız yaşamaya başladık 17 yaşında
Ne kadar yüksek sende kafam 180'de
Hergün çıkıp sokakta nüksetsem de
Olur uzun hava söylerim istersen be
Benim yaşım küçük ama misket sende
Bir zamanlar hayat derdim gerçek derdim
Sonsuz derdim zaman geçti anlar olduk ki
Ne kadar yüksek sende hayat 180'de
Bana sorsan artık kayıp gerçek
Tutunmak zor olmalı sen de gördün
İnandın elbet bıraktığım gerçek kalmadı
Oğlum bu sokaklar var ya sana morfini dayarlar
Ev basmaya kalkarsın, evini basarlar
Bir yıl sonra yanında olmaz o kaşarlar
Sen onları taşıdığın sürece taşırlar
Antibiyotik gibi gelir birden bire çekilmek
Efendilik değil reis, yaptığın çekinmek
Kimse istemiyor moruk azıyla yetinmek
Dört oda bir salonda büyüyen de yetimde
Elindekinden bir yudum ver bir şey sorma dayı
Yataktan ters kalktım papaz olmayalım
Hayat trafiğinde ağlatırken kornaları
Oyunda kural yok ki kurala göre oynayalım
Yani teenage kardeşim senin anlayacağın
Bu işi bırakmazsan sürekli ağlayacağın
Anadolu'nun ve dünyanın altın çağı
Hesabım her eksildiğinde diyorum almayacağım
Bir zamanlar hayat derdim gerçek derdim
Sonsuz derdim zaman geçti anlar olduk ki
Ne kadar yüksek sende hayat 180'de
Bana sorsan artık kayıp gerçek
Tutunmak zor olmalı sen de gördün
İnandın elbet bıraktığım gerçek kalmadı