Ah ederek vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek
Ah ederek vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek
Kederi hiç bitmeyen bu yalancı dünyanın yırtacak
Kefeni olmayan garibanlarla dolu
Morarmış fakirhanelerini
Sevdiğimin gözlerindeki
Ormanlar dolusu kaplanın
Çığlığından da şevkatli
Dan da yeşil
Dan da temiz yağmurlarla defaten yıkayarak
Ve hesabını vererek
Içtiğim bir yudum suyun
Biçtiğim tek buğdayın
Göçtüğüm memleketin
Ve dahi ben piç miyim
Şimşeklerini toplumun
Olanca yalımıyla şakaklarımda soluyan
Soylu beygirlerin gümüş nalları çerçevesinde
Ve her cephesinde
Itlerinin titreyerek öldüğü
Atlarının şahlanarak solduğu
Ve etlerinin birbirine
Şakır şukur vurduğu
Bu karanlık bu nadan
Bu sonsuz sayıdaki usturupsuz binadan
Ve içleri binalarla dolu pörsütülmüş insandan
Doymuş bu soysuz şehirde
Yanmış bu soysuz şehirde
Ölmüş bu soysuz şehirde
Kapkara bu soysuz şehirde
Ah ederek
Vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek
Ah ederek
Vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek
Ah ederek
Vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek
Ah ederek
Vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek
Atlas bir yorganmışçasına
Üzerime çekmeyeyim
Bunu benden isteme yaparım çünkü yaparım
Olaydı ceplerinde dinamitlerce lokum
Indirir miydi İbrahim gönül baltaya
Ah ederek
Vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek
Ah ederek
Vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek
Ah ederek
Vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek
Ah ederek
Vah ederek
Cahil gibi in in inleyerek