Söylenecek çok söz kalmamışsa kalabalıksa mezarlar
Yüzümüze kapatıp çıkın dünyadan artık her kanın aynı rengi
Korkan sizden olsun, kurşun geçmez sesimde en uzak yıldızlar var
Kar sayar saçlarım, kardeşim
Senin o gözlerinin matem rengi ne yapsam tenimde doğum lekesi
Peki "Rüzgâr" ismin değil mi senin, sesinde yalın ölüm sesi
Sen hayattasın pentekontera ben yürek perdemin önündeyim
Kurtar beni pentekontera yine rıhtımdayım, önündeyim
Doğacak şafakların bile batında kan gün doğdu
Başaklar gibi kardeştiler kalktı kendi kardeşini boğdu
Annelerinden azar işiten çocuklar
Eve geç geldikleri için bu gece kâğıttan kayıklara suikastımız var!
Hazin gelir yaşamak ölmekten bugün günlerden cehennem
Pıhtılaşır saniyeler günlere döner sana dönmez
Oturur boğazının ortasına bir yumruk gibi titretir sesini
Göz bebeğimi emziren bir gaflet var bilirim
Pergel kullanmadan yuvarlar umutları ağrılarım
Can simidimdeki martılarım saldırırken patentine utanç tablosunun
Renkleri harmanlayan argosunun rabarba abidenin kumdan paltosu
Saatimi yaptılar sırdaş boyutların değebileceğin soyutların ahengi
Atonal kaçamaklar, sistem dışı mahcup davetiyen
Bulutların arasında kaybolan bir merdivene tırmanmaya başladı esaretim
Çiseliyor zulmün damlaları, dünden hasarlıyım
Yedi cihanda yasaklıyım kasvetim katran damıtır vasfından örnek verir hasmından
Sevgi tutar seni miden bulanır arbede faslından sonra gelir
Bir anlık sanrıların o kanlı tanrıların
Takılsa peşime de kum saatini yarılarım
Tütsün anılarım kaybolsun acıların
Ket vuran saflara rest çeken hasta yarınlarım
Anlık sanrıların o kanlı tanrıların
Takılsa peşime de kum saatini yarılarım
Tütsün anılarım kaybolsun acıların
Ket vuran saflara rest çeken hasta yarınlarım
Korktuğumuz yollar vardı masallardan
Geçemezdik
Dudaklarında çarpı, dudaklarında şarkı, dudaklarında çığlıklar
Geçemezdik
Uçurtmalardaki kargılar kardeşimizdi
Güneş buğusu ve dizimizde yaralar... Kardeşimizdi
Islıklar onlar da
Gökyüzü kimin oyun alanı, kimin bahçesidir yeryüzü?