Karşımda Helen kibrin
Ya peki hafiften dans etmeler?
Ey peki sen kaç açık yara üstündesin
Rüzgârın da batısı eteklerinde
Yüzün yok onu da ben çizmiştim
Bir yıldız üstüne
Belki sen ta tirenden
Beki İondan bir tanrıçasın
Etekleri korsan naralarla şişen
Çağırır hâlâ lambaların altına
Bence İdil taçlı kırık yarım ay beyaz
Ah kollarını yitmiş tarih
Alır bütün bir inatla hâlâ beni koynuna
Adadan bir kadın gibi karşılar
Esmer çıplak ayaklarla
Akdenizli bir idedir yüzer hâlâ sularda
Gün sonunda yorgun bir merhaba gibi
Bir yabancı coğrafyada aşina bir ses gibi
Ve deniz önlerinde fotoğraflar çektirmek gibi
Bir olanaksın yıldız gecede seninle uyuyorum
O ki üstüne çizdiğim bir yıldızın
Uçuştu batıdan açıldı ansızın
Ne kadar güzel ama ıssız
Ne kadar uzak ne kadar yalnız
O ki üstüne çizdiğim bir yıldızın
Uçuştu batıdan açıldı ansızın
Ne kadar güzel ama ıssız
Ne kadar uzak ne kadar yalnız
Oysa sen en fazla yalın bir güzelliktin
Kanatlandın pruvasında muhrip bi' teknenin
Kim bilir başında bir çiçekli taç
Sen zafer getirdin eski mermer hüznün üstüne
Benim yüzümde yazdı!
Ve senin zaferler getiren kolların kayıp
Benim yenilgimde bir yabancı alfabe kanıt
Senin ülken beyaz ilahlar gölgesi altında
Benim tanrım daha çocuk, öfkesi çöl öfkesi
Çehren hesaplanamaz hangi isim yazar kaidende
Peki ona görünmüş müydün o gün sen sahiden de
Sen benim zihnimde bir çatışma haline mahal
Sen insan ölçekli felsefenin ortasında bahar
Sen Akdenizin koynunda yontu
Ne çaputsun dallarda ne de karanlık bir yortu
Her nasıl ki sen denizci masallarından mülhemsin
Bir olanaksın yıldız gecede seninle uyuyorum
O ki üstüne çizdiğim bir yıldızın
Uçuştu batıdan açıldı ansızın
Ne kadar güzel ama ıssız
Ne kadar uzak ne kadar yalnız
O ki üstüne çizdiğim bir yıldızın
Uçuştu batıdan açıldı ansızın
Ne kadar güzel ama ıssız
Ne kadar uzak ne kadar yalnız