Birer birer kestim bütün umutları
Ellerimde kan yok, sadece sessizlik
Biraz düşün payı ve de bir fincanlık kahve
Çünkü artık istemiyorum ben hiçbi' şeyi unutmayı
Huzur olmasa da olur bak, günlerim bir tas şimdi
Uykusuzluk çeşme ve de bundan olsa gerek, gözler uykusuzluk dolu
"Neden?" diye sormaman beni sevmemezlik olur
Seni görmeyeceğim rüyaları uykusuz bıraktım
Şimdi daha mutlu içim, dışım biraz farklı
Aslında bir anlık sinir, hayatımda ilk kez her zamankinden haklı
Ve de "Söylemiştim başında" diyorsun ya
"Geri dönmekle ayakların aşınmaz"b
Söyle bana sen ne işe yararsın kadın?
Ner'de güneş varsa oraya gölge olmak dışında
Seviyor gibi bakıyor o gözler, baktıkça kalbime konuyor
Sonu yok gibi tutuyorum ellerini ama anlamıyo'n
Duracak gibi atıyo' şu kalbim, attıkça umutlara dalıyo'
Sonu yok gibi tutuyorum ellerini ama anlamıyo'n
Gece varsa or'da güneş çıkmaz
Sorun şu ki bunu bile bile yine senden medet ummam
Manevi tuzakla dolu etraf, benim istediğim son şey
Bur'da hedef olmak ve de zorlaşıyor nefes almak
Aşk bazen yenilmektir uzatmada
Sessiz bi' lodos gibi burdan gitmek istiyorum
Hem de çok uzaklara
Gelecekten korkmuyorum çünkü geçmişimi kaybettim
Ölüm az önce hayatını kaybetti
Bu yüzyılda sevgisizlik ihtilali eşittir senin şuan bur'da olma ihtimalin
Adın belki alışkanlık oldu ama sesin ibadet gibiydi
Günün beş vakti düşledim seni ve de gözlerini kaçırdığını görünce
Düşünmeden sana zekât verdim kendimi
Seviyor gibi bakıyor o gözler, baktıkça kalbime konuyor
Sonu yok gibi tutuyorum ellerini ama anlamıyo'n
Duracak gibi atıyo' şu kalbim, attıkça umutlara dalıyo'
Sonu yok gibi tutuyorum ellerini ama anlamıyo'n
Ama anlamıyo'n, ama anlamıyo'n