Günün birinde lanet bi' ufunet basar
İşte o ruhunda yarattığım felaket kadar
Gerekmez icazet falan, bedenin sefalet tadar
Garip gurebanın hayalini necaset sarar
Ve bize metanet kalan, lan hayır onlar da mı eskidi?
93 tarihli soluk akşam gazetesi
Bi' mahalle abisi, küçük bi' savaş gazisi
Semtindeki tek zengin züppenin fedaisi
Eski bi' roman sanki anımsarken hatıram
Her satır hayli silik ve yok bu rüyadan kaldıran
Neden eskilerden bahsedip duruyom?
Çünkü bugünlerde hiçbi'şey yok eskileri andıran
Neden bu tripteyim diye düşünüyom şu an
20'li yaşlarda 30 kadar yaşlanan
Bi' insan için gayet normal olmalı
Bu şu şekil şarkılar yazıp da dünyadan uzaklaşmak durmadan
♪
Bi' Eylül akşamında kulağımda çalmıyorsa aynı şarkı
Yahut bakmıyorsa annem artık pencereden
Fazla konuşmama gerek yok
Çünkü bunu duymanızı dahi pek istemem
Ne kadar suni hayatların içindeyiz di'mi?
Sanki arkadaşlar eriyip gidiyor gibi
Hani çekersem bi' fırt kızılcık şerbetinden
Kan kusar durur da kıpırdamam yerimden
Diz kapaklarımda kabuk tuttu çocukluk
Ve kabuk kalktığında 20 yıllık burukluk
Mahalle kavgalarında en önde gör beni
Sanki cesareti gazetelerden bulurduk
Babaannem derdi: "Akşam oldu Uğur dursun artık"
Yıkardım her şeyi, babam gelirdi yorgun argın
Akşamın altısını biraz oldu daha geçeli
Kırmızı Skoda'yla koşarken uygun adım
Uçmayı kurguladım doldurup sayfaları
Onlarca kanat çizdim, izleyip uçurtmamı
Sanki bi' yol vardı kaçırdığım gökyüzüne doğru giden
Bekledim bi'gün beni de almasını
Uçmayı kurguladım
Çünkü o yıllarda küsmemiştim hayaller kurup göklere bakmaya
Şimdi buz dağından farksızım
Ne oldu da alıştım böyle soğuk biri olmaya?