ندونستی قدر منو نه
ما دو تا فقط میخوریم مغز همو
سر همو درد
میاریم اشک همو در
میگیم عاشقیم ولی ول میکنیم هردومون
دست همو تهش دست همو
حرفات انقد ک* خودت نمیای به چشم
خفه شو دیگه آرتا نمیخوادت ببینه
نمیشناختت کسی بگو یادته
ف* به تو ف* به اون رابطه
از راه دور میبوسمت به جاش این بود
پ تهشیم ما دوتامون رد دادیم
بچه ای هرکاریت کنم
یه روز ب*ا میری میشی دسمالی توام
منم یه یاد توام هرجای این کره م
خیالت تخت لیوان دستت
فکرت میاد اول صبح سراغم
دیوونه هر روز توی مطب دکترام
همیشه توو فکر اون یه دونه ای
حتی اگه واست بکنن ۹۹ تا کارم
یادمم هستی و تو هرکاری میکردم جلو اینا نریا تو
گفتم ببین یکی دیگه پُر میکنه سریع جاتو
من همون که زدی باش کک شب
تو همونی که صبحش سریع پاشد رفت
سریع پاشد رفت
سریع پاشد سریع پاشد
نه نه نه نه نه
ندونستی قدر من
نه نه نه نه نه
ندونستی قدر من
نه نه نه نه نه
قدر من...
منو منو منو ، منو
میدونی بد گیر دادن دیگه فنا به کارم
ناراحت میشن یه موقع من تنها بخوابم
همه جا برنامه دارم
ولی تهش توو فکرمی گیر دادن حتی اینا به شلوار پامم
توو این رابطه من و تو به تها رسیدیم
من توو اوج سیاهی مونده برام سفیدی
آه خداحافظی بوده جواب سیلیت
زدی بد شکستی دل و برای کی
حتی خورشید نمیده این حسو به زمین
کاش ته تکستات بازم عکس و بزنی
میگفتی با کلی عشق تو به زمین
ولی فکر نمیکردم انقد اس تو بزنی
نه تابستون رفتی تو این همه وقت
داره نم نم میزنه برف
جات خالیه تو اینور تخت
هنوز پشت سرم چرا میزنه حرف
من که داستانو گفتم اونجوری نبود که فکر میکردی پس برگرد
قول دادم عوض شم ولی هیچ فرقی نکردم از قبلم
من که داستانو گفتم اونجوری نبود که فکر میکردی پس برگرد
قول دادم عوض شم ولی هیچ فرقی نکردم از قبلم
هیچ فرقی نکردم از قبلم
هیچ فرقی نکردم از قبلم
هنو همون آدمم
هنو همون آدمم
نه ندونستی قدر منو
دیگه داریم میخوریم ما مغز همو
برو تنهام بذار من ِ بَدو
من ِ بدو ، نخوا بَد ِ منو
ندونستی قدر منو
رسیدیم تهش همو
نه نه نخواه بد منو
تنها بذار من ِ بدو
نبودیم برا همو
خودت خواستی
دیگه افتادی از چشممو
نه نه نخواه بد منو
حقیقت تلخ ِ مثل یه کافی سر صبح
که میخوریم و عشق به لبام به جای لب تو
گفتم اون پسر مغرور یه روز ستاره اگه شد
از ته آسمونا بازم نگاهش هست به تو
به یاد پنج صبح ، به جات که هستش خب
با دوتا بور میزنی پا ترکم تونی
باز از فاز رپم بگیر تا لاک پدم تویی
این آخریا کرده بودی رابطه رو گ*یی
از فال قهوه م بگیر تا خال تنم تویی
گفتم بگو چند من نازتو میخرم
حال خرابتو میخرم
الان پر میکنه گیلاس شرابتو کی عوض
رد شد تماست رو ...
تنهایی اجبار نیست انتخابه
نبودن با تو برای من انتقاممه
تویی که نصفت هیولاست و نصفت آدمه
اصلاً فکر نکن که فکر میکنم بهت یه بارم ببین
میاد از خودمم بدم دور و برمم همه از خودمم بدتر
تو که سهلی قید خودمم زدم
نه انتظار نداشتم هیچ وقت من ازتو
خودخواه مغرور ِ دو روئه پُر توقع
مقصر خودت بودی حسم یهو بهت عوض شد
امتحانتو خوب پس دادی
منم که همش هی تولد ، تولد
ندونستی قدر منو
نه نه نه ندونستی قدر منو
ندونستی قدر منو
نه نه نه
ندونستی قدر منو
نه نه نه
ندونستی قدر منو
نه
نه نه ندونستی نه نه