سهم بچه ی من توی مملکت من، توی وطن من
پنج تا گلوله بود
ولی منِ محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلی پور
قسم خوردم به حرمت خون به ناحق ریخته ی بچه م
گفتم هر گلوله می شه یک انگشت دست من
و پنج تا گلوله زدی شد یک مشت
توی دهان کسی که زور گفت
و کُشت
تولده، همه دعوتن حتی ارزشیا
مامان کیک پخته روش چند تا شمع سیاه
ولی کسی نیست فوت کنه
گریونن حتی خط کشیا
خیابونو گل ریزون کرده بابات برات
کُشتنت ولی کسی تاوان نداد
با بغض زمزمه می کنه مامان یواش
کاش تقویم نودو هشت آبان نداشت
شیشه لبریزه از خون ملت
خاطرات پیچیده تو بوی اسپند
برا مخالفا عزاداری ممنوعه
ولی واسه زینب
به پا می شه سر کوچه هیئت
کاور مشکی، اتاق احیا
صحنه ها تو ذهنم می شن دوباره و دوباره تکرار
رنگ چشم های پژمانه آسمون صبح های تهران
خون زده بیرون از خودکار
یکی ازمون کم شد باز
صبور و پهلوون مثل نوید مردمدار
از اونا که هیچ موقع نمی شن سنگ قلاب
بخت ما گره خورده به بند پوتین
رازدار بود و خنده رو
تو دستم یه سنگ خونی
پا برهنه میریم از کرج تا لنگرود
بعدِ سرنگونی
مقام معظم رهبری یالا
بگو بچه م کجاست؟
ما هیچ وقت نمی شیم از هم جدا
یالا بگو بچه م کجاست؟
مقام معظم رهبری یالا
بگو بچه م کجاست؟
ما هیچ وقت نمی شیم از هم جدا
بگو قاتل بچه م کجاست؟
ضحاک زنده ست و حوریه کنارش
هنوز مغز جوونا روزی سپاهه
دستمو بگیر بلند شو
پسرم کجات زخم شده که خونیه لباست؟
گل تیر خورد، افتاده خاک به حرف
شهر پُرِ مادرِ قاب به دست
حاج آقا بهشت و جوبای عسل که سهله
جهنم هم بعید می دونم راهت بدن
بچه ها می زنن کلوخ به سرگرد
استخون پا سوراخ می شه با حضور چکش
آدم نکش، شلیک نمی شه این گلوله سرخود
بند دویست و نه سوره ی فریب
بلند داد می زد تیر نزن با یه گویش غلیظ
اون تشنه ی آب بود، خون می چکید از کوزه ی علی
پرده ی گوش پاره می شه از شیهه ی خشاب
مامان لباس سفیدت قرمزه چرا؟
انگار شصت وهفته، سر جوونا رو نیزه ی امام
غذا چیه؟ گلوم کیپ کیپه
گورای گمنام و جوونای تیکه تیکه
اشک غم شمعو نگاه کن
که واسه ت می چکه چیکه چیکه
مقام معظم رهبری یالا
بگو بچه م کجاست؟
ما هیچ وقت نمی شیم از هم جدا
یالا بگو بچه م کجاست؟
مقام معظم رهبری یالا
بگو بچه م کجاست؟
ما هیچ وقت نمی شیم از هم جدا
بگو قاتل بچه م کجاست؟
کُشتن تومون هر عشقی بود
به ما می گن معترضای مشکی پوش
خارج می شه با کِشتی پول
رهبر چیه؟ ایران یه زخمه و توام چرکی روش
رونق داره فقط روال سرکوب
سرد نمی شه کلاش مامور
گوله می خوره تو هلال ابرو
خودش ظالمه این امام مظلوم
تولده بدون کاغذ کشی
سنگ شده حتی دل ساعت شنی
می ترکه مغز جوونا جای بادکنک
پسرم تو رو از من گرفتن دادن به کی؟
شعر بود چشماش، یه غزل وحشی
با پنج تا گوله اون یه نفره جنگید
شناسنامه با یه مهر باطل می شه
ولی کسی نیست بگه قاتل کیه
بیست و دو تا بی شرف دنبال توپ
دهنا وصله به قلاب پول
پیرهن آبی پژمان قرمز شد
استقلالیا کجاست وجدانتون؟
حکم امضا می کنه دست غارت
چوب می کنیم لای چرخ عالم
رسیده نظام به فصل آخر
انتقام سخت یعنی خشم مادر
شما خودتون هم می دونید با آبان نابود شدید
و این آبان ادامه داره
مقام معظم رهبری یالا
بگو بچه م کجاست؟
ما هیچ وقت نمی شیم از هم جدا
یالا بگو بچه م کجاست؟
مقام معظم رهبری یالا
بگو بچه م کجاست؟
ما هیچ وقت نمی شیم از هم جدا
بگو قاتل بچه م کجاست؟
مقام مزخرف رهبری یالا
بگو بچه م کجاست؟
ما هیچ وقت نمی شیم از هم جدا
یالا بگو بچه م کجاست؟
مقام خزعبل رهبری یالا
بگو بچه م کجاست؟
ما هیچ وقت نمی شیم از هم جدا
بگو قاتل بچه م کجاست؟