می گن آدم از کوچیکی بزرگ می شه دنیاش یه تلقین خالص سر به هواست منتظره بده یه دستی نجاتش تشنه پوله نمی بینه کوزه گنج زیر خاکه دمت گرم بگو گرمی چنده زندگی بی منت تا باشه چی قسمت، یا مِن مِنی یا مَن مَن ازت پله می سازن بادو می ندازی به غبغب، ها نمی بینه چاه و کور لو نمی ره راز بین خاک و خون مثل رابطه تاس و پول این حرفا نمی شه نون و آب قورت بده فوت و باد سر و وضع خاکی هنوز وایساده رو دو پا اصلاً راز و روز اصلاً زار و زور اصلاً تار و پود خود خالق هم نبوده صاف و صوف اصلاً یادش به خیر بچگی گل کوچیک شوت و پاس، توپ پلاستیکی جوب و ساق نه کبود می کنه ضربه ها نه کنایه بنده ها وقتی لالن واسه حرف حق انگار زبونا روی رنده هاست هی ها می کنیم ولی گرم نمی شه جمع ما می رسیم به استخون هم زیر پوست زمین اونقدا هم نیست عمق کره در حال کندن گوشت همیم خاک گشنه مرده خوره فکر کن یه درصد، کلاغا بترسن تا حالا فکر کردی به ترس تو دل مترسک دستاشو باز کرده که بغلش کنی ولی تو می ری میخ تو کمرش کنی جاده نشون می ده هر کی سد رام بوده از اون استخون مونده من رد پار کشی بین مرام و جاکشی خاکی باش قبل اینکه خاک بشی