ไม่อยากโตเลย ไม่อยากโตเลย
ไม่อยากโตเลย ไม่อยากโตเลย
ไม่อยากโตเลย มันเหนื่อยมันล้า
ในบางที อยากมีคาถา
เพื่อเสกกลับ ไปช่วงเวลา
ในวันวาน ที่เรานั้นยังเยาว์วัย
ไม่อยากโตเลย มันเหนื่อยมันล้า
ในบางที อยากมีคาถา
เพื่อเสกกลับ ไปช่วงเวลา
ในวันวาน ที่เรานั้นยังเยาว์วัย
อยากย้อนกลับไปเมื่อตอนเป็นเด็ก
ย้อนกลับไปแค่ตอน 11 โดนไม้เรียวประจำไม่เข็ด
เพราะมัวแต่ดูการ์ตูนการบ้านยังทำไม่เสร็จ
กินก๋วยเตี๋ยวก็ยังไม่เผ็ดเป่าน้ำอัดลมในขวด
อกหักกี่ครั้งก็ยังไม่เจ็บ
ไม่เท่ากับก้านมะยมที่แม่เค้าเด็ดมาหวด
เสาร์อาทิตย์นั่งดูมวยปล้ำฟังน้าติง
ปิดเทอมได้ดูบอลโลกตั้งแต่นัดเปิดสนามยันนัดชิง
ละเพื่อนที่เล่นด้วยกันตอนนั้นก็เป็นเพื่อนแท้และรักจริง
สาวสาวทุกคนที่ผมแต่งกลอนไปจีบตอนนั้นก็มักซิง
อยากย้อนกลับไปในวันที่ยังไม่รู้ภาษีภาษา
เสื้อผ้ารองเท้านาฬิกาก็ยังไม่มีราคงราคา
แก้ผ้าแก้ผ่อนโดดคลองกับเพื่อนกับลูกตาสีตาสา
ไม่ต้องวิ่งหนีตำรวจหรือแก๊สน้ำตาวิ่งหนีแต่ผีกับหมา
เล่นซ่อนหา ดีดลูกแก้ว ปาดินน้ำมัน
ไม่ต้องหางานไม่ต้องหาเงินช่างแม่งดิแบงค์พัน
อยากกลับไปจนอยากกลับไปทนกินข้าวไข่เจียวทุกวัน
ขอแค่มีแม่กับพ่อและพี่น้องทุกคนกินข้าวหม้อเดียวกัน
ไม่อยากโตเลย มันเหนื่อยมันล้า
ในบางที อยากมีคาถา
เพื่อเสกกลับ ไปช่วงเวลา
ในวันวาน ที่เรานั้นยังเยาว์วัย
ไม่อยากโตเลย มันเหนื่อยมันล้า
ในบางที อยากมีคาถา
เพื่อเสกกลับ ไปช่วงเวลา
ในวันวาน ที่เรานั้นยังเยาว์วัย
พอขึ้น ม.1 ผมอยู่ห้องคิงแต่ได้เกรด 2.0
โดนเตะไปอยู่ห้องบ๊วยชีวิตตอนนั้นแม่งโคตรอดสู
ผมเกลียดคณิตไม่บวกไม่ลบไม่เอาไม่หารไม่คูณ
ชอบเล่นกีต้าร์หลังห้องร้องเพลง Big Ass กับเพลงพี่ตูน
ตื่นเช้าลืมตาล้างหน้าแปรงฟันละเริ่มไม่ค่อยอาบน้ำ
กระเป๋าแบนแบนหนังสือไม่มีแผ่นชีทยิ่งไม่ต้องถาม
แล้วเสื้อก็เริ่มมาอยู่ข้างนอกชอบเดินเหยียบส้นรองเท้า
รถมันขับช้าเลยไปไม่ทันเคารพธงชาติตอนเช้า
เวลาอาจารย์ไม่อยู่ร้องเพลงกับเพื่อนแม่งมันส์เป็นบ้า
ผมเลยสนิทกับฝ่ายปกครองเพราะข้างห้องฟ้องให้ยึดกีต้าร์
บางทีกีต้าร์มันอยู่กับผมบางทีอยู่ห้องแอร์
ไม่มีผมก็เค๊าะโต๊ะไม่เดือดไม่ร้อนไม่ร้องไม่งอแง
และวีรกรรมเกรียน ๆ ตอนเรียนมันยังคงมีอีกเพียบ
เล่นไพ่ปั่นแปะสลาฟบิงโกเล็กโตผมจับกินเรียบ
โดดเรียนเล่นเกมส์ดูหนังฟังเพลงเดินเล่นใครละจะเทียบ
เรียนมาตั้งนานสะกดไม่เป็นสักทีคำว่า ละเบือบ
ไม่อยากโตเลย มันเหนื่อยมันล้า
ในบางที อยากมีคาถา
เพื่อเสกกลับ ไปช่วงเวลา
ในวันวาน ที่เรานั้นยังเยาว์วัย
ไม่อยากโตเลย มันเหนื่อยมันล้า
ในบางที อยากมีคาถา
เพื่อเสกกลับ ไปช่วงเวลา
ในวันวาน ที่เรานั้นยังเยาว์วัย
เมื่อตอนเป็นเด็กชอบบ่นเมื่อไหร่จะโตสักทีโว้ย
พอเป็นผู้ใหญ่โคตรอยากกลับไปเป็นเด็กอีกทีโอ้ย
พอเริ่มทำงานก็เริ่มคิดถึงห้องเรียนและคิดถึงครู
ถึงแม้กลับไปโดนตบหัวเกรียน I ก็ยังคิดถึง YOU
น้องเอ้ย เป็นผู้ใหญ่มันไม่สนุกสักเท่าไร
พี่ยังอิจฉาพวกเองเล้ย ก็ได้แต่ฝันแต่เพ้อไป
ถึงแม้พวกเองหัวเกรียนพอดูข้างหลังไม่รู้ว่าหัวใคร
แต่วาเลนไทน์พวกเองก็ยังได้สติ๊กเกอร์รูปหัวใจ
ถ้ากลับไปได้พี่คงไม่ดื้อและพี่คงตั้งใจเรียน
ในปัจจุบันพี่ยังมุ่งมั่นและพี่ยังตั้งใจเพียร
เพื่ออนาคตที่วาดเอาไว้ไม่ผิดและไม่ให้เพี้ยน
ชีวิตเดี๋ยวมันก็ดับแค่ยังสว่างสไวเหมือนไส้ในเทียน
ชีวิตมันเหนื่อยพอน้องยิ่งโต โตจะยิ่งเข้าใจ
ภาระหน้าที่พอพี่ยิ่งโต โตยิ่งเยอะยิ่งใหญ่
เพลงนี้ไม่หวังว่ามันจะดัง ดังไปได้แค่ไหน
เพลงนี้ที่หวังคือคนที่ฟัง ฟังแล้วได้อะไร
♪
เต้ยยย ม้าเต่อฟักเก่อ
เต้ยยย ม้าเต่อฟักเก่อ
เตยฮะเต้ยฮะเต่ยเอย
เตยฮะเต้ยฮะเต่ยเอย
เต้ยยย ม้าเต่อฟักเก่อ
เต้ยยย ม้าเต่อฟักเก่อ