Fas fatum ene lagunek, Fadoa zein tristea den diote Moito obrigado Entzuten da Bazter batetik Berrogeita hamairu urteko Gizonak lanezan Badu gidatzeko dokumenta Ta edozein lan hartuko luke Premia larrian; Beharbada, Dagoenerako bota du burua Dio Maite haunat, Bota ditu kutxarea, ezpata Faloa esan nahiko duzu; Nik ere maite haut Utzi du betiko lehioa Eta bildu zaio odola Urarekin Arrazoina daukan Menturazaleen sasoia Amaitu den Eta atzo bezala Esnezko ibaiak Obsesiboki bejetalen Azpietatik Lurrak orain ere Infinitoak ditun Haur-oina ttipientzat Baina nun dira heroiak Imajina ezina dun Beste Lope Agirre bat Gau xomorroen gisa Akabatzen gaitun Gure azken orduak: Lore ximelduen enpalagua, Asfixia; Zikina a(u)rkitzen dinagu Krubitxeta Konjeladore Made in Germany horretan. (Ai ama, Hau dok sasoia!)