Achter de vergrijsde wolken van het tijdelijk bestaan
Zal de schoonste aller lichten eens in volheid opengaan
En er zal een stad verrijzen, rijker dan op aard' bestond
Met de schitterendste schatten, die geen sterveling ooit vond
Jeruzalem, hoe droomt mijn hart mijn God daar eens t' ontmoeten
Ik kan soms wenen om die dag dat ik Hem zal begroeten
Heimwee laat mijn ziel verzuchten: was ik heden in die stad
Dan pas zal ik echt beseffen hoe God mij heeft liefgehad
Door 't profetisch woord heeft Hij mij het Jeruzalem beloofd
Waar ik eind'lijk mag aanschouwen, Hem, in wie ik heb geloofd
Jeruzalem, hoe droomt mijn hart mijn God daar eens t' ontmoeten
Ik kan soms wenen om die dag dat ik Hem zal begroeten
Achter de vergrijsde wolken komt de godsstad reeds in zicht
Nu reeds word ik in vervoering boven 't aardse uitgelicht
Hemelklanken spreiden vrede als 'k door gouden straten ga
En ik juichend, welgeborgen voor God Zelf, mijn Schepper, sta!
Jeruzalem, hoe droomt mijn hart mijn God daar eens t' ontmoeten
Ik kan soms wenen om die dag dat ik Hem zal begroeten
♪
Jeruzalem, hoe droomt mijn hart mijn God daar eens t' ontmoeten
Ik kan soms wenen om die dag dat ik Hem zal begroeten
Dat ik Hem zal begroeten!