Sana bu satırları ılık bir sonbahar akşamının
Felç olmuş köşelerinden yazıyorum
Beş yüz mumluk ampullerin karanlığında
Saatlerdir boşalan kadehlere şarkılarımı dolduruyorum
Her zeytin tanesine o o simsiyah bakışlarını koyuyorum
Ve, ve kaldırıyorum kadehimi, bu rezilce yaşamın şerefine içiyorum
♪
Burası Agora Meyhanesi
Burada yaşar aşkların en şahanesi ve en divanesi
Burada saçların her teline bir galon içilir
Gözlerin her rengine bir şarkı seçilir
Sen, sen bu sekiz köşeli meyhaneyi bilmezsin
Ama bu sekiz köşeli meyhane seni bilir
Burası Agora Meyhanesi
Burası arzularını yitirmiş insanların dünyası
Bu akşam bütün meyhanelerini dolaştım İstanbul'un
Bu akşam bütün meyhanelerini dolaştım İstanbul'un
Seni aradım kadehlerdeki dudak izlerinde...
Şimdi içimde sokak fenerlerinin yalnızlığı
Boşalan ellerimde kahreden bir hafiflik
Bu akşam umutlarımı meze yapıp içiyorum
Elimde değil; bu bir, bu bir namuslu serserilik
Dışarıda hafiften bir yağmur var, bu gece benim gecem
Gönlümde bütün dertlerin hora teptiği gece bu
Cama vuran her damlada seni hatırlıyorum
Ve, ve sana susuzluğumu...
Biraz sonra plaklarda şarkılar susar
Kadehler boşalır, mezeler tükenir, umutlar biter
Biraz sonra bir mavi ay doğar tepelerden
Bu sarhoş şehrin üstüne
Sen, sen bakma benim böyle delice efkarlandığıma
Mendilimdeki o kızıl lekelere de boşver
Yarın, yarın gelir çamaşırcı kadın
Her şeyden habersiz onu da, onu da yıkar
Sen, sen mesut ol yeter ki; ben, ben olmasam da ne çıkar
Dedim ya; burası Agora Meyhanesi
Bir tek iyiliğin bütün kötülüklere meydan okuduğu yer
Burası Agora Meyhanesi
Burası kan tüküren mesut insanların dünyası...
Canım doya doya sarhoş olmak istiyordu
Canım doya doya sarhoş olmak istiyordu
Seni aradım kadehlerdeki dudak...