Αυτό που αισθάνομαι για 'σένα είναι ζωώδες
Τέσσερις σταγόνες LSD και οι χειμώνες γίνονται υποφερτοί
Κουμπιά οι κόρες
Κι ενώ δεν ξέρω τι μου γίνεται, γράφω σαν να ξέρω τι θα συμβεί
Γι' αυτό αναλώθηκα στο δέρμα γυναικών
Που ξέρω πως δεν θα γίνουνε μούσες μου ποτέ τους
Μα είμαι αδύναμος κι εγώ, και δεν μαθαίνω τον χορό
Οι ξένοι έρωτες μα κι η ξενιτιά δίνουν τροφή στους δαίμονές μου (ναι)
Κανείς δεν ξέρει τι φταίει, MDMA
Και ο ήλιος δεν μου κάνει τη χάρη να βγει
"Τι έχεις πιει και μ' αγαπάς" με ρωτάς
Ενώ με φιλάς μεθυσμένη στις εφτά το πρωί
Σ' απλώνω στ' ασημικό, σαράντα ευρώ σε πήρα από ένα γνωστό
Απ' τις συνήθειες που έχω κι αηδιάζεις
Μη μου νευριάζεις, μόνο έτσι συγκρατώ όλα
Εκείνα που προσπαθείς να μου πάρεις
"Τι γράφεις πάλι, ρε χαμένε" αναρωτιέμαι
Ενώ ρουφιέμαι και κοιτιέμαι στον καθρέφτη
Μη της πεις να έρθει, πες της να με πείσει ότι έφυγε
Αφού με κέρδισε, τι άλλο θέλει
Δεν πιστεύω πια σε μέλλοντες, τα "θα" απαγορεύονται
Αν θέλεις να χορέψουμε, πρέπει να γίνει αμέσως
Ενδεχομένως τα βήματα να μη ξέρουμε, μα είμαστε
Τόσο όμορφοι στου παλατιού το κέντρο
Δεν πιστεύω πια σε μέλλοντες, τα "θα" απαγορεύονται
Αν θέλεις να χορέψουμε, πρέπει να γίνει αμέσως
Ενδεχομένως τα βήματα να μη ξέρουμε, μα είμαστε
Τόσο όμορφοι στου παλατιού το κέντρο
Οι προσωπικοί μου δαίμονες φωνάζουνε
Τα ναρκωτικά δεν τους καθυσηχάζουνε
Μοιάζουν οι γιατροί μου μεταξύ τους, δεν ιδρώνει τ' αυτί τους
Κι ας έχω ιδρώσει-
Όλος ο κόσμος με κοιτάει
Πάλι ο χρόνος δεν κυλάει
Πάλι ο Κρόνος θα με φάει
Πάλι θα πουν ψέματα για τον Ιούδα
Είχα στη χούφτα δύο χάπια, τα κατάπια
Κι είμαι πάλι χωρίς ρούχα
Όπως σου 'πα
Ότι σου 'δωσα το φως μου για να δεις
Και το σκοτάδι μου για να κρύψεις μέσα όλους τους δαίμονές σου
Οι ουλές σου μαρτυρούν πως είσαι ψεύτικη
Και πως οι εύκολοι άνθρωποι σ' αρέσουν
Παραπονιέσαι πως το μυαλό μου μολύνω
Ενώ εσύ μου κάνεις πιο πολύ κακό απ' αυτά που πίνω
Άρα θα κόψω εσένα πρώτα
Είσαι εικόνα
Γιατί να σε βλέπω καθαρά όταν σε νιώθω καθαρά
Μωρή καριόλα
Οι κραυγές μας παιδικές, το μυαλό μας ελλειπές
Καλύπτουμε το κενό με βίαιο σεξ
Δεν μ' εξιτάρουν οι νυχιές σου, αλλά οι ματιές σου
Κι ας έχω ως πρόφαση τις σαρκικές μας ηδονές
Βλέπεις, έμπλεξα το χθες με λίγο θάνατο
Ποιο αύριο μου λες
Εγώ έκανα τις γραμμές μου θηλιές
Όταν με πνίγει το στρες, τις σφίγγω
Γύρω απ' τις αγαπημένες μας στιγμές
Ρίξε το σκαμπό όποτε θες
Δεν πιστεύω πια σε μέλλοντες, τα "θα" απαγορεύονται
Αν θέλεις να χορέψουμε, πρέπει να γίνει αμέσως
Ενδεχομένως τα βήματα να μη ξέρουμε
Μα είμαστε τόσο όμορφοι στου παλατιού το κέντρο
Δεν πιστεύω πια σε μέλλοντες, τα "θα" απαγορεύονται
Αν θέλεις να χορέψουμε, πρέπει να γίνει αμέσως
Ενδεχομένως τα βήματα να μη ξέρουμε, μα είμαστε
Τόσο όμορφοι στου παλατιού το κέντρο
Αν θέλεις να χορέψουμε πρέπει να γίνει αμέσως
Τα "θα" απαγορεύονται
Στου παλατιού το κέντρο
Δεν πιστεύω πια σε μέλλοντες, τα "θα" απαγορεύονται
Αν θέλεις να χορέψουμε, πρέπει να γίνει αμέσως
Ενδεχομένως τα βήματα να μη ξέρουμε, μα είμαστε
Τόσο όμορφοι στου παλατιού το κέντρο
Δεν πιστεύω πια σε μέλλοντες, τα "θα" απαγορεύονται
Αν θέλεις να χορέψουμε, πρέπει να γίνει αμέσως
Ενδεχομένως τα βήματα να μη ξέρουμε, μα είμαστε
Τόσο όμορφοι στου παλατιού το κέντρο
(στου παλατιού το κέντρο)