(Yeah, aye)
Παίρνω τη καινούρια μου μπάλα και βγαίνω
Στη γειτονιά με περιμένουν (yeah)
Με μεγαλώνουνε σωστά, πηγαίνω σπίτι μου και με πηγαινοφέρνουν (eh)
Έχω κάνει τους πρώτους μου φίλους και νομίζω πράγματα μας δένουν (ναι)
Πιάνω μολύβι και χαρτί, γράφονται στίχοι παιδικοί και μου αρέσουν
Ονειρεύομαι για πρώτη μου φορά, γενικά αρχίζω να καταλαβαίνω πιο πολλά
Με μαλώνουν αν αργώ, μα μάλλον φταίω γενικά
Δεν κυκλοφορώ μετά από τις εννιά, γιατί νυχτώνει (yeah)
Έχω έναν μεγάλο αδερφό, ποτέ μας δεν νιώσαμε μόνοι
Σουτάραμε μια μπάλα στο σαλόνι
Σπάσαμε δυο βάζα κι ένα πόδι, κι η μάνα μου μάς μαλώνει
Μπαίνω στο Γυμνάσιο, φοβάμαι άμα μ' αρέσει
Μπαίνω στο λεωφορείο, πιάνω πίσω θέση
Γνωρίζω μια κοπέλα που μ' αρέσει
Πίνω απ' το ποτό μία γουλιά, γίνομαι φέσι
Γράφω ένα κομμάτι και νομίζω γαμάει
Να τραγουδώ για 'μένα κάπως με βοηθάει
Το βάζω στα παιδιά, στον Σέρο και τη Δανάη
"Μαμά, θα γίνω ράπερ", κι η μαμά μου γελάει, λέει
Γύρνα σπίτι πριν τις δέκα, δέκα
Γύρνα πριν νυχτώσει έξω και σε βρει κανένα κακό
Γύρνα σπίτι πριν τις δέκα, δέκα
Πριν γίνεις μεγάλος κι έρχεσαι μόνο γιορτές να σε δω
Γύρνα σπίτι τώρα, που 'ναι νωρίς
Κι όταν θα 'ρθει η σειρά σου να το πεις, θα με θυμηθείς
Αντιδράς, φωνάζεις, φεύγεις και επαναστατείς
Μα απ' τον χρόνο δεν γλυτώνει κανείς
(Yeah)
Θυμάμαι ακόμα το βάρος που ένιωθα πάνω μου
Θυμάμαι ακόμα τη πρώτη φορά που είπα "Σε μισώ" στη μάνα μου
Θυμάμαι μου λείπανε τόσα, μα με νοιάζανε μόνο οι φίλοι
Το κορίτσι και τα πλάνα μου
Θυμάμαι τα υπόλοιπα σαν ψέμα
Κάποια πράγματα ένιωθα δεδομένα
Γιατί μου λείπαν τόσα που δεν ήξερα πως θέλω
Και με κάνανε να φέρομαι λίγο απομακρυσμένα
Κι απομακρύνεσαι σιγά-σιγά, σιγά-σιγά
Και τα προβλήματα φαίνονται μια σταλιά
Μα οι άνθρωποι που με 'φέραν στον κόσμο
Μοιάζανε σαν ξένοι όταν το ένιωσα
Σαν να 'ταν πλέον αργά
Woah, έγραψα έναν δίσκο, συζητήσαμε πολλά
Ο μπαμπάς έκανε εγχείρηση κι όλα πήγαν καλά
Κι έχω τους μικρούς από κοντά στη γειτονιά
Κι όταν με ρωτάνε, απαντάω σαν εσάς
Είτε μαθαίνεις τη ζωή, είτε γερνάς
Πάντα με εκπλήσσει που είναι όλα ένας κύκλος
Μα φαντάζομαι θα εξέπληξε κι εσάς
Είμαι πάντα επαναστάτης μαθητής, μα θέλω discipline σαν δάσκαλος
Τη θέση σου να ξέρεις πάντα όταν πολεμάς
Κι όταν έρθει η σειρά μου, θα πω στον σπόρο που 'χει όνειρα
"Πρόσεχε, και πριν τις δέκα να γυρνάς"
Γύρνα σπίτι πριν τις δέκα, δέκα
Γύρνα πριν νυχτώσει έξω και σε βρει κανένα κακό
Γύρνα σπίτι πριν τις δέκα, δέκα
Πριν γίνεις μεγάλος κι έρχεσαι μόνο γιορτές να σε δω
Γύρνα σπίτι τώρα, που 'ναι νωρίς
Κι όταν θα 'ρθει η σειρά σου να το πεις, θα με θυμηθείς
Αντιδράς, φωνάζεις, φεύγεις και επαναστατείς
Μα απ' τον χρόνο δεν γλυτώνει κανείς