Και το γυρνάω από την αρχή
Το πρώτο τσιγάρο την πρώτη γραμμή
Τσούλαγα προς το σχολείο χωρίς τσάντα
Όσα μες στην τάξη είχα γράψει ακόμα είναι εκεί
Ήμουνα έφηβος άστατος λίγο παράξενος λίγο πιο εκεί
Από τους μουράτους τις κλίκες τα κουτσομπολιά
Μίλαγα με τα μάτια μα δε με είχες δει
Πριν από το 5 16 το live στο Onar το γρι από το νέφος
Από όταν έφτιαχνα τη γειτονιά
Για να πάρω το πρώτο ζευγάρι μου Air force
Αυτό το γράφω για τους μπερδεμένους
Τους μουδιασμένους έξω στη βεράντα
Για όσους ξηλώνουν χερούλια από τα λεωφορεία
Για να τα βάλουνε στην τσάντα
Ήμουνα ο τυπάς ο λίγο απόμακρος
Λίγο τι θέλεις λίγο τι κοιτάς
Λίγο τα αδέρφια μου κάθονται κι ύστερα τρώμε
Μα δεν κάθεσαι εσύ μ' εμάς
Λίγο παραβατικός αδιάφορος από την τάξη μου έλειψα
Αλλά από το σπίτι μου με έμαθαν να σέβομαι
Όχι αποβολές άμα λείπω το επέλεξα
Για τα παιδιά από διαλυμένα σπίτια
Για όσους χαθήκανε μέσα στη νύχτα
Μια αγάπη για όσους κρατάνε ακόμα το hip hop στη χώρα με τσίπα
Είμαστε η μπάσταρδη και η ξεχασμένη γενιά
Φαΐ στην εστία στο λεωφορείο σπρωξιές λύπες
Ματωμένες ξιγκιες στην άσφαλτο κυνηγητά
Και έχω να λέω πως σφίγγαν το χέρι μου οι μεγαλύτεροι μέσα στη γύρα
Αλλά εξίσου το σφίγγαν και οι καθηγητές μου
Από όπου πήγα κάτι πήρα και έχω να λέω
Πως όσα κι αν είπα σαν ευαγγέλιο πάντα τα τίμησα
Γάμα τη μόστρα μου είπαν οι ράπερς
Δεν εκπροσωπούν πια εδώ το ξεφτίλισαν
Άσ' το σε 'μένα άσ' το σε 'μένα
Το 'χω από σπόρος στον ώμο με αίμα
Από όταν τρέχαμε με τα μοντάνα στην τσάντα
Μέχρι και να πιάσω την πένα
Άσ' το σε 'μένα άσ' το σε 'μένα
Μα δεν το γράφω να πάρω καδένα
Το γράφω για 'μένα κι εσένα στο πάρκο
Χειμώνας μας έτσουζε πάντα τα χέρια
Σ' ακολουθώ σου είπα να προσέχεις μικρέ
Είναι το κόλλημα της νύχτας γλυκό
Το πάρκο δεν είναι σπίτι κανε κάτι για 'σένα μικρέ
Όλοι νομίζαμε πως είχαμε καιρό
Γι' αυτό κι εγώ σ' ακολουθώ
Τρυπώνω συμβουλές στα ακουστικά σου
Και κόντεψα να πεθάνω για να έχω να πω
Δε σε μαλώνω δεν είμαι ο μπαμπάς σου μικρέ
Εγώ ραπάρω όσα ζω μα να σε σώσω δεν μπορώ
Γι' αυτό τους είπα μάτια στην πλάτη
Ό, τι μας έμεινε είναι η αγάπη
Γι' αυτό να έχουν το νου που τη δίνουν
Αφού οι μισοί από 'δώ βγήκαν σκάρτοι
Γι' αυτό τους είπα μάτια στην πλάτη
Δύο πισινές κι έναν λόγο ξυράφι
Γιατί όταν δίνουν αγάπη που δεν παίρνουν πίσω
Μπορεί να καταλήξουνε άδειοι
Κι έχω μια αγάπη έχω μια αγάπη για το πάρκο για τη γειτονιά
Για όσους μεγάλωσαν λίγο στραβά
Για όσους θυμούνται αυτόν που ξεχνά
Γιατί το πάρκο τους είπα πως είναι γλυκό
Αλλά κρύβει κινδύνους συχνά
Και δυστυχώς όσο δυνατά και να το αγαπήσεις εξίσου δε σ' αγαπά
Είναι η φωνή των αδύναμων μέσα τους
Γι' αυτόν που τα αδέρφια του δεν πουλά
Αλλά πίσω από τον θάμνο που κρύβεις το μαύρο
Κάποιος να σε φάει κοίτα
Όλα τα είδα όλα τα είδα
Βγάζουν μαχαίρια οι βλάκες τη νύχτα
Κι έχουνε χόμπι από το παγκάκι
Να πίνουν δράκους να λένε φίδια
Γι' αυτό του είπα μη γίνεις θύμα
Μην ακουμπήσουνε σκόνες την παραμύθα
Λες και κατάλαβα κάτι εγώ
Που ό, τι βρήκα μπροστά μου το ήπια
Γιατί δεν είδα μες στα επείγοντα
Μετά από το Verntos
Λίγες στιγμές μακριά από το να πιούνε καφέ και κονιάκ στην υγεία μου
Για τη μετακόμιση μέσα στο μνήμα
Γιατί δε με είδα στην πιο μου χαρμάνα μέσα στην Αθήνα
Κράτα με να σε κρατώ αδερφούλη
Νηφάλια βγαίνει η νύχτα
Μα έχε το νου σου πως στην καβάτζα
Άμα πετύχεις και φτιάξεις τη φάση σου
Πάντα κοιτάνε στραβά
Και να σε σύρουνε κάτω ξανά προσπαθούν τα μουνιά
Γι' αυτό τους είπα να 'στε παράδειγμα οι σπόροι
Να μη βαλτώσουν σαν εμάς
Γιατί αλάνα είναι η μάνα
Μα δεν εξελίσσεσαι αν με τη μαμά ζεις για πάντα
Κι όσοι επενδύσανε στους εαυτούς τους
Μη φάνε σε ζέλες όλα τα λεφτά τους
Αλλά να επιστρέψουνε πίσω σοφότεροι
Δρόμο να δείξουνε με τη σειρά τους
Σ' ακολουθώ σου είπα να προσέχεις μικρέ
Είναι το κόλλημα της νύχτας γλυκό
Το πάρκο δεν είναι σπίτι κανε κάτι για 'σένα μικρέ
Όλοι νομίζαμε πως είχαμε καιρό
Γι' αυτό κι εγώ σ' ακολουθώ
Τρυπώνω συμβουλές στα ακουστικά σου
Και κόντεψα να πεθάνω για να έχω να πω
Δε σε μαλώνω δεν είμαι ο μπαμπάς σου μικρέ
Εγώ ραπάρω όσα ζω μα να σε σώσω δεν μπορώ