Απόψε ξενύχτησα πάλι
Τα μάτια μου είναι κόκκινα
Τα λάθη μου όλα ανθρώπινα
Άδειασα ξανά το μπουκάλι, και
Κι έχω ακόμα τόσα να μάθω
Κι όλα όσα ακούς εδώ
Όλα όσα είμαι εγώ
Σ' ένα σύννεφο με μια ηλιαχτίδα τα γράφω
Έχω τόσα να σου πω
Είχα πει πως θα ξυπνήσω να ζήσω
Εδώ και καιρό με βρίσκω άκρη να ψάχνω να βρω
Έχω περάσει από λάθη, έχω αλλάξει, έχω μάθει
Δεν παίζω πια με τον καθρέφτη μου κρυφτό από 'δώ
Από τότε που έπιασα πάτο πριν από δυο χρόνια
Είπα ότι θα αλλάξω σελίδα
Δρόμο θα βρω, είτε ήμουν εξωτερικό είτε ήμουν στην Αθήνα
Είχα τ' αδέρφια μου
Έπεσα εφτά φορές κι αυτοί με σήκωσαν οχτώ
Παιδί εσωστρεφές χαμένο μέσα στις γραμμές
Δεν έχουμε κάτι να πούμε αν έχω κόψει επαφές
Δεν το 'χω πει, μα είναι ευλογία που σας λέω οικογένεια
Κι έχω ανθρώπους που ελπίζω να γεράσουμε μαζί
Απόψε ξενύχτησα πάλι
Τα μάτια μου είναι κόκκινα
Τα λάθη μου όλα ανθρώπινα
Άδειασα ξανά το μπουκάλι, και
Μια γουλιά πίνω για τ' αλάνια μου
Γνωρίζω καλά το ποιος είναι πλάι μου
Αν ήσουν στον πλευρό μου, το εκτίμησα λος
Κι αν μου την έφερες, για μένα είσαι νεκρός
Κι είναι facts αυτά
Βήμα-βήμα το πάω στην Αθήνα
Σταματάω ένα λεπτό να πάρω ανάσα και μετά πάλι ορμάω
Δεν σε θέλω κοντά μου αν δεν σου μιλάω
Χάνομαι συχνά, συγγνώμη όταν δεν απαντάω
Ονειροπόλο παιδί, χαμογελαστός στην ψυχή
Βάζω το π στην εξίσωση για την ορμή, ah
Παλεύω 10 βράδια σερί
Πώς γίνεται να ζω; Να πεθαίνω με έχω δει
Βήματα βαριά, ο αέρας με χτυπά
Τόσα κύματα τη μέρα, κι ας είμαι όλο στη στεριά
Σημάδια στην πλάτη μου από λάθη πολλά
Το μυαλό μακριά, μα δεν την πατάω συχνά
Μέχρι την παύση μπουσουλάω, ηρεμία ζητώ
Μόνο στ' όνειρό μου σ' αγαπάω, γι' αυτό αμέσως ξυπνώ
Πιέζομαι όσο αντέχω, αλλιώς δεν μπορώ
Κουράζομαι τόσο για να μπορώ να κοιμηθώ
Είπα θα τα γαμήσω όλα και ξεκίνησα
Ξύπνησα, ah-ah, και τότε ήταν που αγρίεψα
Τα λέμε όταν περάσει η καταιγίδα
Θα δω τον Ήλιο πριν να δω τα σύννεφα
Απόψε ξενύχτησα πάλι
Τα μάτια μου είναι κόκκινα
Τα λάθη μου όλα ανθρώπινα
Άδειασα ξανά το μπουκάλι, και
Κι έχω ακόμα τόσα να μάθω
Κι όλα όσα ακούς εδώ
Όλα όσα είμαι εγώ
Σ' ένα σύννεφο με μια ηλιαχτίδα τα γράφω
Κι είχα όνειρα πολλά από τόσος δα
Ίσως άφησα τα μισά
Κι έχουν αλλάξει αρκετά από τότε στη ζωή μου
Αλλά το μεγαλύτερο απ' όλα βλέπω τώρα
Να παίρνει μπροστά μου σάρκα και οστά
Ah
Μαλάκα, χαμογέλα
Κοίταξε λίγο τι χτίσαμε
Δυο χρόνια φτύσαμε
Μα και κρατάω στο συρτάρι όσα ζήσαμε
Αδερφέ μου, κανείς δεν θα μας τα πάρει
Από ένα μισοάδειο μπαμ σε ένα κατάμεστο Gagarin
Είπα φέτος μόνο νίκες, δεν περιμένω λεπτό
Είχα χρόνια ήρεμος να κοιμηθώ, μη φοβάσαι
Όσο θα 'μαστε μαζί, θα 'μαστε εντάξει
Ορκίστηκα πως θα τα καταφέρουμε, θυμάσαι
Απόψε ξενύχτησα πάλι
Τα μάτια μου είναι κόκκινα
Τα λάθη μου όλα ανθρώπινα
Άδειασα ξανά το μπουκάλι, και
Κι έχω ακόμα τόσα να μάθω
Κι όλα όσα ακούς εδώ
Όλα όσα είμαι εγώ
Σ' ένα σύννεφο με μια ηλιαχτίδα τα γράφω