Έχω γράψει κάτι πιο
Αλλιώς
Μαύρη Τετάρτη!
Για την οικογένεια μού 'πανε βγες και πες τα!
Για τους μαυροφορεμένους με ψυχή και μπέσα (μπέσα, μπέσα)
Ακόμα κρατάμε κάθε στίχο
Γιατί έγραψα αλήθεια, κουφάλες, αυτό είναι hip-hop (είμαι μέσα)
Δεν έχω να σου πω πολλά για 'μένα
Έμπλεξα σ' αυτό από μικρός, ένοιωσα μόνος απ' τη γέννα
Κι είπα θα το πάμε ως το τέρμα
Κράτα με να σε κρατώ όταν φτύνουμε αίμα
Είναι για λίγους, απ' όταν το 'γραφα στο παγκάκι
Είναι για λίγους, δε με νοιώσανε πολλοί απ' το κοπάδι
Είναι για λίγους, γι' αυτούς που κατάλαβαν τους στίχους
Και ξέρουνε πώς είναι να πονάς
Αδελφούλη, ξημερώσαμε
Άδειασαν μπουκάλια στις καβάτζες
Μας έμαθαν να σεβόμαστε
Οι μπόμπιρες μεγαλώσανε (Απότομα)
Μάνα, μη φοβάσαι, αντέχω ακόμα
Πες τους δε θα μου κλείσουνε το στόμα
Εδώ μάθαμε το διαφορετικό να λέμε κτήμα μας
Εδώ πονέσανε οι φίλοι και οι φίλες μας
Ζητάνε λίγη ελπίδα στον Χειμώνα και μου λέν' αντέχω ακόμα
Αυτός ο πόνος είν' η αλήθεια μας, γράφω Μαύρη Τετάρτη
Δε νιώσαν να τους τρώει το σαράκι
Γιορτάζουμε πριν πέσουμε στη μάχη
Μαύρη, όπως οι λεκέδες στα παπούτσια μου που κάποτε ήταν άσπρα
Σαν την ψυχή μου που πότισαν ποτάσα
Δεν με σέβονται οι συνάδελφοι στην πιάτσα (ναι)
Γιατί δεν έγλυψα, λυκοφιλίες απέφυγα (είμαστε μόνοι)
Κι όσο είστε όλοι κολλητοί μέχρι του χρόνου
Είπα δεν έχω ανάγκη, έχω την οικογένεια στον πλευρό μου! (ah)
Δεν έχω manager, δεν έχω κονέ
Δε μας αγγίξανε ποτέ, πονέσαμε τα κουπλέ
Απ' την απ' έξω, ήρθα για τον κόσμο να παίξω
Είναι για πάντα, το τελευταίο underground κύμα στην Ελλάδα
Για τα παιδιά που παιδιά είν' ακόμα
Κι ας μεγαλώσαμε μαζί τόσα χρόνια
Για τα καλώδια, τα μικρόφωνα, τη λούπα
Που επάνω τα προβλήματα που σου 'πα αντέχω ακόμα
Κι άμα με πιάσεις να γελάω με φίλους
Μην ξεγελιέσαι, δες τους μαύρους μου κύκλους
Πονάνε πιο πολύ όσοι γελάνε πιο πολύ (Μαύρη Τετάρτη)
Από της καρδιάς τους χτύπους
Ήταν καιρός, ήταν καιρός
Από το 2011
Singapore Sling, ξανά (για τους λίγους)
(Ah, ah, ah, ah, ah, ah)
Μη μου μιλάς για σεβασμό στο διαφορετικό αν με κρίνεις
Επειδή έχω επιλέξει κάπως αλλιώς να εκφραστώ
Απ' την καρδιά μου το γράφω και τους ενόχλησε μάλλον
Τ' ότι είμαι χείμαρρος και δεν μπορώ να περιοριστώ
Κόψ' το κεφάλι μου και δώσε το μυαλό αυτό σε κάποιον
Που θα 'θελες να του κάνεις πολύ μεγάλο κακό
Τρίτο βράδυ αϋπνίας και το γράφω απελπισμένα
Προσπαθώντας να με σώσω από άλλον έναν πανικό
Μη με κρίνεις αν έχεις γνωρίσει μόνο τη μάσκα
Αν δε μ' ακούς για τα βαμμένα μου μάτια
Έχεις μάθει ν' ακούς μουσική για λάθος λόγους, μάγκα
Είμ' εδώ από πάντα και θα 'μαι κι όταν θα πάψεις ν' ακούς
Μου το 'παν τέχνη δίχως περιορισμούς το hip-hop
Μα ξενερώνουν αν δεν είσαι σαν κι αυτούς
Κι εγώ δεν είμαι σαν κανέναν
Γράφω μόνο για τους ρομαντικούς
Κι έχω γύρω μου αδέρφια που πιστέψαν σε 'μένα
Ο γιος μου μού 'πε να ραπάρω και να το κάνω να θυμίζει σινεμά
Νύχτες πρεμιέρας 5 χρονιά μετά, το γράφω Μαύρη Τετάρτη
Και στον λαιμό τους θηλιά, σε όσους αγάπησα, φιλιά
Και θα τα πούμε ξανά
Τρέχουν τα πόδια μας κι είμαστε μόνοι
Την Τετάρτη σκότωσα ό,τι μ' αγχώνει
Αυτά είναι τα ζόρια μας, ό,τι με πνίγει
Ό,τι τυλίγει τον λαιμό μου σαν αγχόνη
Για τα παιδιά που παιδιά είν' ακόμα
Κι ας μεγαλώσαμε μαζί τόσα χρόνια
Για τα καλώδια, τα μικρόφωνα, τη λούπα
Που επάνω τα προβλήματα που σου 'πα αντέχω ακόμα
Κι άμα με πιάσεις να γελάω με φίλους
Μην ξεγελιέσαι, δες τους μαύρους μου κύκλους
Πονάνε πιο πολύ όσοι γελάνε πιο πολύ (Μαύρη Τετάρτη)
Από της καρδιάς τους χτύπους