Σκάω πιο ματωμένος από ποτέ
Και με ρωτάς πώς το αντέχω ακόμα
Σκάω πιο ματωμένος από ποτέ
Καλωσήρθες στον δίσκο μου, θες να δεις ένα πτώμα; (yeah yeah yeah)
Σ' αυτό το δίσκο δεν είμαι εγώ (yeah yeah)
Ψάχνω μία μάσκα να βρώ (yeah yeah)
Θέλω να μιλήσω ξανά
Σαν να μη με νοιάζει τι θα γίνει αν τα πω (yeah yeah)
Σ' αυτό το δίσκο δεν είμαι εγώ (yeah yeah)
Αν μ' αγαπάς και τ' ακούς, συγγνώμη
Ο Solmeister δεν πέθανε ακόμη
Αλλά ίσως αν πεθάνει, με βρω (yeah yeah)
Κλείστηκα πάλι στο δωμάτιο, κι έχω έναν δαίμονα στη γωνία
Το εννιάρι στον κρόταφο, για να νιώσω αγωνία
Την εφηβεία μου αναλύω σε σημείο που
Μου έχει μείνει μία τελευταία απορία, και μόνο
Γιατί επέζησα; Δεν είναι λογικό, είναι μαθηματικά αδύνατο
Τις ανασφάλειες δεν ξεχνάς, σαν το ποδήλατο
Συγγνώμη για όσα πω σ' αυτό το κατεβατό
Μα τον δίσκο γράφω σαν να 'χω τάση για εμετό
Να τα βγάλω και να στρώσω, τον δαίμονα να σκοτώσω
Μην απογοητευτείς αν μ' αγαπάς σαν πρότυπό σου σωστό
Ίσως οι πράξεις δεν matchάρουν τις προθέσεις μου και τόσο
Ίσως γι' αυτό η μάσκα, κι ας μην είναι ΧΒ
Ίσως γι' αυτό το ήπια, κι ας μην είναι MD
Ίσως γι' αυτό τη γάμησα, κι ας είναι αλλουνού
Ίσως δεν μου πάει ο ρόλος του καλού παιδιού και τόσο
Σ' αυτό το δίσκο δεν είμαι εγώ (yeah yeah)
Ψάχνω μία μάσκα να βρώ (yeah yeah)
Θέλω να μιλήσω ξανά
Σαν να μη με νοιάζει τι θα γίνει αν τα πω (yeah yeah)
Σ' αυτό το δίσκο δεν είμαι εγώ (yeah yeah)
Αν μ' αγαπάς και τ' ακούς, συγγνώμη
Ο Solmeister δεν πέθανε ακόμη
Αλλά ίσως αν πεθάνει, με βρω (yeah yeah)
Αν λες για mentions, don't @ me
Με έκαναν mention σε τελευταία σημειώματα
You don't know a thing about me
Ήμουν η τελευταία ελπίδα
Πριν το σκοτάδι πνίξει το δωμάτιο σαν να 'μαι η τελευταία ηλιαχτίδα
Και ραπάρω για όσους φύγαν νωρίς
Ραπάρω για όσους χάσαν γονείς, και 'συ με μισείς
Για να είμαι ειλικρινής, δεν με νοιάζει
Σου εύχομαι τον Θεό να βρεις, ή έστω κάτι καλύτερο να κάνεις
Για το fame πλήρωσα με αίμα τον φόρο
Μπήκα στη showbiz, μα δεν έδωσα ψυχή στον Εωσφόρο
Γράφω ακόμα σαν φάντασμα στη χαμένη λεωφόρο
Και σώζω ακόμα ζωές, σα να οδηγώ ασθενοφόρο
Έκανα μαλακίες, αναμφίβολα
Γι' αυτό αν θες συμβουλές άκου όσα λέω, μη κοιτάς τι κάνω
Αν με το να πεθάνω σε σώσω, θα το κάνω
Δεν φοβάμαι να πνιγώ για να σου μάθω αναπνοές
Είμαι ο Mellon Collie κι έχω μια απέραντη θλίψη
Που έχω ντύσει με designer ρούχα, μάρκες ακριβές
Βλέπεις, αν γεννηθείς κενός και ψάχνεις κάπως να γεμίσεις
Είναι εύκολο να κάνεις τις λάθος επιλογές
Κι ενώ τα φράγκα γαμάνε, δεν σου γυρνάν ό,τι σου λείψει
Κι η λήξη θα πονέσει όπως τις πρώτες φορές
Γι' αυτό, μάγκα, μη σε νοιάζει τόσο πώς το 'χω τυλίξει
Μη κοιτάς το Versace, άκου το verse
These are my famous last words
Δεν έφυγες ποτέ από 'δω
Είσαι απλά σε όποιο δωμάτιο δεν είμαι
Μου είπες "Κάτι όμορφο γίνε"
Αλλά να γίνω εσύ δεν μπορώ
Δεν έφυγες ποτέ από 'δω
Είσαι απλά σε όποιο δωμάτιο δεν είμαι
Μου είπες "Κάτι όμορφο γίνε"
Αλλά να γίνω εσύ δεν μπορώ
Σ' αυτό το δίσκο δεν είμαι εγώ (yeah yeah)
Ψάχνω μία μάσκα να βρώ (yeah yeah)
Θέλω να μιλήσω ξανά
Σαν να μη με νοιάζει τι θα γίνει αν τα πω (yeah yeah)
Σ' αυτό το δίσκο δεν είμαι εγώ (yeah yeah)
Αν μ' αγαπάς και τ' ακούς, συγγνώμη
Ο Solmeister δεν πέθανε ακόμη
Αλλά ίσως αν πεθάνει, με βρω (yeah yeah)
You either die a hero
Or you live long enough to see yourself become a villain