Ήταν Σατέν
Εκείνο το νυχτικό που σου χα πάρει
Που χες κλεισμένο μήνες στο συρτάρι
Που πλεον ζητάς από άλλον να στο βγάλει
Και όσα κάναμε μαζί να σου κάνει
Ήταν Σατέν
Εκείνο το νυχτικό που σου χα πάρει
Που χες κλεισμένο μήνες στο συρτάρι
Που πλεον ζητάς από άλλον να στο βγάλει
Και όσα κάναμε μαζί να σου κάνει
Πες του πως φώναζες χθες
Πες του όλα όσα μου λες
Πόσο καιρό το τραβάμε
Πως δεν σε πέρνει
Και πόσο θες
Πες πως δεν έχει σχέση το σεξ
Πες πως δεν έχεις σχέση και συ
Μπορεί να τα πιστέψεις και τα δυο
Μέχρι να 'ρθει να μας βρει
Πως δεν σε φέρνει εκει που σε φέρνω
Ποσο αρρωστημένα σε θέλω
Να 'ρθει να μου ζητήσει τον λόγο
Και κερατά και δαρμένο τον θέλω
Να του κατεβάσω τα μούτρα
Όπως σου κατεβάζω τα ρούχα
Έναν χρόνο κάτω από την μύτη του
Να δει ποσά απωθημένα του 'χα
Ήταν Σατέν
Εκείνο το νυχτικό που σου χα πάρει
Που χες κλεισμένο μήνες στο συρτάρι
Που πλεον ζητάς από άλλον να στο βγάλει
Και όσα κάναμε μαζί να σου κάνει
Μωρό μου δεν θα 'μαι δω
Faded δεκαπέντε κλήσεις στο κινητό
Όταν πίνεις πάντοτε σου λείπω εγώ
Oh Oh Oh
Μα εγώ κουράστηκα και για τους διό μας να προσπαθώ
Yeah
Πες του μαλάκα που ξενυχτας
Πες του ποιον παίρνεις όταν μέθας
Πες του τι λες όταν μου μιλάς
Πες του πως μόνο εμένα αγαπάς
Θέλω να ξέρει για να πονά
Όσο πόνεσα εγώ βαθιά όταν μου ράγισες την καρδιά
Ήταν Σατέν
Εκείνο το νυχτικό που σου χα πάρει
Που χες κλεισμένο μήνες στο συρτάρι
Που πλεον ζητάς από άλλον να στο βγάλει
Και όσα κάναμε μαζί να σου κάνει
Ήταν Σατέν
Εκείνο το νυχτικό που σου χα πάρει
Που χες κλεισμένο μήνες στο συρτάρι
Που πλεον ζητάς από άλλον να στο βγάλει
Και όσα κάναμε μαζί να σου κάνει
Στο μαξιλάρι τα μαλλιά σου απλωμένα
Τα πόδια σου είχες στους ώμους μου
Τελειωνες για μενα και με ελιωνες με ένα βλέμμα σου
Να πω πως σε ξεπέρασα θα ταν μεγάλο ψέμα
Θέλω διό για να κοιμηθώ μα σου 'δινα το ένα μαξιλάρι
Χθες με παίδευε ο ύπνος για να με πάρει
Όπως ο χρόνος πια που περνα χωρίς να μου κάνει χάρη
Βασανίστηκα και η μνήμη μου η πουτάνα με γυρνάει ξανά
Στο ξημέρωμα που ο ουρανός βαφότανε Σατέν
Σαν διαμάντια που λάμπουν σαν κεχριμπάρι
Ο ήλιος αντικαθιστά το φεγγάρι
Πλέον παίρνω αγκαλιά το αλλο μαξιλάρι
Μα ακόμα με τον τρόπο σου είσαι εδώ που να πάρει
Ήταν Σατέν
Εκείνο το νυχτικό που σου χα πάρει
Που χες κλεισμένο μήνες στο συρτάρι
Που πλέον ζητάς από άλλον να στο βγάλει
Και όσα κάναμε μαζί να σου κάνει