Πες μου ποσά έχεις χάσει πως
Βρέθηκες εδώ πότε ενοιωσες
Λίγο εντάξει και τον τρόπο
Για να νοιωσω και εγώ
Πες μου ποσά έχεις χάσει
Πως βρεθηκες εδώ
Κρυβόμουν από τους ανθρώπους
Μήπως και από έμενα
μια μέρα χαθώ
Έχω από μικρός το στραβοπάτημα
Στην φλέβα λέγαν είναι ιδιότροπος
Θα βρει μωρέ το δρόμο του και αυτός
Για αυτό περπατάω σκυφτός
Και μονάχος άγχος
και ένα δυο βλεμα συνεχώς
Οι ελπίδες μου ξέρω το πως και όσοι αντάλλαξαν έστω και μια
Φεβγαλεα χειραψία
Είπαν πως είμαι απότομος
Και απρόσιτος άλλα πες
Ποσοι προσπαθησανε να δούνε
πίσω από την αμηχανία
Που σπασμωδικά οι γαμημένες
άμυνες μου
Μασκαρεύουν με τοξικότητα
Και κυνισμό
Ένα κουπλε πιστεύεις
Πως είναι αρκετό
Ποσά βράδια θα περάσω
Για να με ψυχολογώ
Ηχογραφώ και πατώ
Στο κενό και στραβό
Κοιτάζω κάθε μέρα τον
Καθρέπτη
Λες να έρθει η λύτρωση
Που καρτερώ
Ακόμα γράφω τα
Ηλιοβασιλεματα
Για άδεια βλέμματα μήπως
Επιτελούς τα ξεφορτωθώ
Και αν από όλους χάθηκες και
Άλλαξες μόνος σου περπάτησες
Και άφησες πίσω σου όσα δεν
Αντεχες χάλασες τόσα μερόνυχτα
Μα ακόμα είσαι εδώ
Τον κόσμο σιχαθηκες φθαρθηκες
κάθε όνειρο τσαλάκωσες
Και άφησες τον χρόνο τόσο
Που άργησες χάλασες
τόσα μερόνυχτα
Μα ακόμα είσαι εδώ
Πες μου ποσά έχεις χάσει
Πως βρεθηκες εδώ πότε ενιωσες
Λίγο εντάξει και τον τρόπο
Για νιωσω και εγώ
Πες μου ποσά έχεις χάσει
Πως βρεθηκες εδω
Κρυβόμουν από τους ανθρώπους
Μήπως Και από έμενα μια μέρα χαθώ
Αφήνω λέξεις στο χαρτί μου
για να νιώθω εντάξει
Ίσως να βάλω τάξη
Και να κάνω πράξη όσα έχω τάξει
Ασυγκράτητος γκρεμίζω
Ότι έχω φτιάξει
Ίσως να επιστρέψω για να δώσω
Αυτή τη μάχη
Ίσως τον ίδιο πόλεμο δίνουμε
Ίσως να μην πνιγουμαι μα πίνουμε
Ίσως να καταφέρουμε πότε
να μην φύγουμε
Ίσως αποφύγουμε
ότι μισούμε να γίνουμε
(ποια είναι η διάφορα)
Γράφω για πρώτη μου φορά
πιο τέρας σε ξεγέλασε
Με την στολή ανθρώπου που φορά
Η πρώτη μου φορά μόνο για σήμερα
Την ήμερα που από μέσα μου
θα ένοιωθα ξανά
Και όλα είναι τόσο όμορφα
Όσο και αν θέλω να βουτήξω
Στα νερά σου
με έχουν τρομάξει
Ήδη δεκάδες θάλασσες ρηχές
Δεν είναι μόνο να ακούσεις ότι θες
Με πρόδωσαν οι ματιές και η λάμψη
Από όσα λες
Πες μου ποσά έχεις χάσει πως
Βρεθηκες εδώ πότε ενιωσες λίγο
Εντάξει και τον τρόπο για νοιωσω
Και εγώ
Πες μου ποσά έχεις χάσει πως
Βρεθηκες εδώ κρυβόμουν από τους ανθρώπους μήπως και
από έμενα μια μέρα χαθώ
Και αν από όλους χάθηκες
Και άλλαξες μόνος σου περπάτησες
Και άφησες πίσω σου όσα
Δεν αντεχες χάλασες τόσα μερόνυχτα μα ακόμα είσαι εδώ
Τον κόσμο σιχαθηκες φθαρθηκες
Κάθε όνειρο τσαλάκωσες
Και άφησες τον χρόνο τόσο
Που άργησες χάλασες τόσα μερόνυχτα
μα ακόμα είσαι εδώ