Έφυγα κι έλειψα κι έγραψα σ' ένα χαρτί
Ξανά δε θα γυρίσω
Μα οι φωνές στο κεφάλι τα βράδια
Δε μ' άφησαν μάτι να κλείσω
Και λένε Πού χάθηκες, d
Γιατί οι Τετάρτες μας δεν έχουν
Πια μουσική
Πού είν' τα παιδιά
Πόσον καιρό μετράς ήδη που δεν τα 'πατε από κοντά
Αυτά κι άλλα τόσα ρωτάνε οι τύψεις
Και με βάζουν κάτω ξανά
Τους είπα Συγγνώμη, το ξέρω πως χάθηκα
Απλά είχα στον νου μου πολλά
Είχα στον νου μου πολλά
Είχα να βγάλω τον δίσκο
Είχα μία σκηνή και μία χώρα ολάκερη να κατακτήσω
Είπα πως έρχομαι πίσω, απλά μπορεί και να καθυστερήσω
Πρέπει να δω αν αξίζει το ρίσκο
Την ψυχική μου ηρεμία για να 'ναι οι άλλοι καλά ξανά να διαλύσω
Την απόφαση πήρα μία νύχτα, λίγο μετά τις 9
Ήταν Τετάρτη και τότε, κι ένιωσα μια μοναξιά
Τίποτα καινούργιο δεν παίζει στα ακουστικά
Και τότε κατάλαβα πως το χρωστάω σε όσους δεν είναι καλά
Και βρίσκουν παρηγοριά στα κομμάτια αυτά
Η φαμίλια γυρνάει, παιδιά
Είχα στον νου μου πολλά
Αλλά τόσο λίγο χρόνο ώστε να σκεφτώ
Βρήκα εντέλει το τι με πονά
Κι όμως δεν ήσουν μέρος απ' αυτό
Επιτέλους βρίσκομαι πίσω όπου ξεκίνησα
Μ' έναν τρόπο μοναχά να σε πείσω, βασίλισσα
Ότι το σκότος και τη θλίψη μόνος δεν νίκησα
Τη σιωπή μου έλυσα και μίλησα
Το κεντρί της μέλισσας του Άκου Λίγο έφτυσα
Ο πόνος διήρκησε στιγμιαία, αλλά παρέλυσα
Σαν ήλιος που ανέτειλε ξεπρόβαλα, μα έδυσα
Θα 'λεγα πως γύρισα, μα ήταν σαν να μην έφυγα
Το κενό που άφησα ήρθα να συμπληρώσω
Από τη δύνη που σε πνίγει να σε λυτρώσω
Κουβαλώ σακούλες με γραπτά που σαν λύτρα
Θα τα πληρώσω και
Δυο λίτρα σάλιο ώστε να τα χώσω
Είχα στον νου μου πολλά
Χάθηκα προσωρινά
Τους είδα να τρώνε καλά
Να λένε πολλά
Ό,τι μας ανήκει δικαιωματικά από παλιά
Να παίρνουνε πέρσι απ 'το πρώτο singleάκι
Ενώ φτύνω γι' αυτό αίμα, γι' αυτό
Ό,τι κερδίσαμε ή πήραμε πέρσι, δεν μου είναι αρκετό
Έκανα πίσω ένα βήμα όσο γιορτάζουν το σήμερα
Σήμα έδωσα όλοι να περιμένουνε
Το πρώτο χτύπημα που τη μέρα που θα 'ρθει θα σημάνει πως γύρισα
Είπα πάρτε το για χτύπημα αυτό
Κι όσοι μας υποτιμήσαν
Μου 'δώσαν τον χώρο εναντίον τους να κινηθώ
Και χτίζω πλατφόρμα για να επιτεθώ
Θα 'ναι αργά όταν εμφανιστώ (Brando)
Eίχα στον νου μου πολλά
Έπρεπε να γράψω
Μα οι λέξεις δεν
Μου επέτρεπαν να ηχούνε ρυθμικά
Στερήθηκα όλους τους φίλους μου
Μια ολόκληρη χρονιά
Και μουσικά τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά
Καθώς έλειπα όσο οι φίλοι μου τραγουδούσανε
Έκλαιγα όσο οι φίλοι μου καλά περνούσανε
Μα η μοίρα μού χαμογελά και φωνάζει Δημιούργησε
Και ψιθυρίζει σιγανά
Γράψε όσο δεν έγραψες
Ζήσε όσο δεν έζησες
Πες μου ποιος θα είναι ο καλύτερος φέτος, Γιωργάρα
Κι εγώ θα σου πω το απέδειξες
Οπότε λέω κάπου εδώ να συνεχίσω
Ενόσω σκαν μηνύματα για το αν θα τ' αφήσω
Θα το επιχειρήσω
Δύσκολοι καιροί να βρω την έμπνευση ήταν
Μα ήρθε η ώρα να γυρίσω
Eίχα στον νου μου πολλά
Κι είχα χαθεί σε λάθη
Και δεν κοιτούσα ψηλά
Γιατί πονά
Και σου 'χω μούτρα, μαμά
Γιατί μου λείπεις τόσο
Κι ελπίζω πως μια μέρα θα σε δω ξανά
Κι η απουσία είναι στο δέρμα γραμμένη με δάκρυ
Κι εγώ τη δύναμη δεν βρήκα πουθενά
Αλλά στο τίποτα είπα ότι εγώ θα 'μαι κάτι
Κι ενώ την άλλη φορά
Έφυγα κι έλειψα κι έγραψα σ' ένα χαρτί
Ξανά δε θα γυρίσω
Μα οι φωνές στο κεφάλι τα βράδια
Δε μ' άφησαν μάτι να κλείσω
Και λένε
Γύρνα (γύρνα πίσω) πίσω (γύρνα πίσω)
Κι αν το χατίρι τους κάνω
Ίσως απόψε το βράδυ ηρεμήσω
Γύρνα (γύρνα πίσω) πίσω (γύρνα πίσω)
Κι απ' το πεπρωμένο κανένας δεν ξέφυγε
Κι ήρθε ο καιρός να γυρίσω
Και
Γύρνα (γύρνα πίσω) πίσω (γύρνα πίσω)
Κι αν το χατίρι τους κάνω
Ίσως απόψε το βράδυ ηρεμήσω
Γύρνα (γύρνα πίσω) πίσω (γύρνα πίσω)
Κι απ' το πεπρωμένο κανένας δεν ξέφυγε
Κι ήρθε ο καιρός να γυρίσω
Και