Ειναι ολα καπως μεσ' στο μερος που ξυπναω και κοιμαμαι
Με το χρονο μεγαλωνω ανατελω κι οταν δυ-υσω
Πρωτα το μυαλο μου θα γδυσω μετα
Θα μπω πριν σαστισω μετα θα πιω να μου θυμισω πως
Ειναι ολα καπως μεσ' στο μερος που κοιμαμαι
Με το χρονο μεγαλωνω κι οταν καποτε ξυπνησω
Πρωτα ανθρωπους θα χαιρετισω
μονος θα βγω να γλεντησω και μετα θα τραγουδησω
Πες τους οι λεξεις μου πως εχουν
Σημασια στης κρεμαλας το σκοινι κανω ομοιοκαταληξια σε μια πολη
γραφικη που τη φωναζω Βενετια
Δε γνωριζω απο κουπι, δε μενω μονος στη γωνια για
Ξυπνω πρωι σχολειο γυρνω εχει νυχτωσει
Παθαινω σοκ κατα την πτωση εν οψει
ενος ακομα αγωνα που καποιος θα δωσει
Αν σε νοιαζω μεινε εδω
Μολις κοπηκαμε απ αυτο που λεγαμε ξυραφιου κοψη
Δοση
Με δοση νιωθω πιο κοντα
μια λογχη που θα μπει
μεσ' στο λαιμο γιατι λογοι.
Τους λογικους δε τους καταλαβα ποτε μα αυτοι καταλαβαν εμενα
Καναν comment στο fb ενω συνελεγα γραμμενα
Οταν σου λεω "κρατα με" τοτε σημαινει γερα
Ποτε δεν ειπα πουθενα ολα καλα γιαι ειναι ολα στραβα
Το ονειρο μου απεχει απ τα κοινα
Δε θελω παραλιες, λεφτα, να μαι ζαντα απ τις 9
Θελω
Θελω μια μερα να ξυπνησω καλα
Να εισπραξω μια αγκαλια απ τη μαμα και το μπαμπα
Γιατι αυτοι ξερουν πως ο γιος τους δε θα ναι ποτε νορμαλ
Με προσγειωνουν οταν πρεπει, τοτε νιωθω καλα
Θα πιω καφε με θεα φιλους που δε βλεπω συχνα
Μ αυτους που αραζαμε μικρα στου προαυλιου τα σκαλια
Θα τα χω με λιγους καλα κατι που ξεκινησα ηδη λος
Ειναι ολα καπως μεσ' στο μερος που ξυπναω και κοιμαμαι
Με το χρονο μεγαλωνω ανατελω κι οταν δυ-υσω
Πρωτα το μυαλο μου θα γδυσω
μετα θα μπω πριν σαστισω
Μετα θα πιω να μου θυμισω πως
Ειναι ολα καπως μεσ' στο μερος που κοιμαμαι
Με το χρονο μεγαλωνω κι οταν καποτε ξυπνησω
Πρωτα ανθρωπους θα χαιρετισω
Μονος θα βγω να γλεντησω και μετα θα τραγουδησω
Ασε τους λογος με τα "μου" και τα "μα"
Πες μου το θες ή οχι?
Δεν ειμαστε ημιθεοι ειμαστε
Ανθρωποι στοχοι
Και οχι
Δε σημαινεις τιποτα για αυτο
Σε βλεπει σα καποια σειρα
καποτε θα αλλαξει σεζον
Και παμε
Το που θα παμε το γνωριζουμε εμεις
Μεσ' στο ταξιδι για το θανατο ειμαστ' ολοι τρελοι
Μεσ' στο ταξιδι για το θανατο
η διαδρομη ειναι κακη με λιγε δοσεις καλης οπως ο
Βλεποντας φως μεσ' σε δωματια
Που δεν εχουν φως
Θα αγαπαγα ολο το πενταγραμμο
Κι αν ημουν κουφος
Ερωτευτηκα την αγαπη αγαπωντας
Αγαπω
Και ποσο συνθετο να μη βρεις
Ενα πλεονασμο
Δειλα βραδιαζει και βραδιαζει
ενα κομματι και ηλιος
Πες μου πολλες αερολογιες
πες μου πως ειμαι λιγος
Νομιζω το γνωριζεις καλα
Δεν εχουν θαρρος να το πουνε τα σημερινα παιδια
Και νομιζω πως οι μερες μας
Περνανε γοργα
Ειπα 2 διστιχα και βρεθηκα
ενα μηνα μετα
Ειπα κουπλε και με ξυπνησανε
να βγω για δουλεια
Εβγαλα LP και δω ψηλα εχω
να πω ειναι καλα
Εχω στην τσεπη μια αναμνηση
απο τα παλια
Στο πορτοφολι μου φωτο στην
Παραλια με τα παιδια
Εχω μια αναγκη να εκφραστω
Και ειμαι - δημιουργικος
Και παμε - μπρος ο λοταχος
Γ.Κ. κινδυνος
Ειναι ολα καπως μεσ' στο μερος
Που ξυπναω και κοιμαμαι
Με το χρονο μεγαλωνω ανατελω
κι οταν δυ-υσω
Πρωτα το μυαλο μου θα γδυσω
Μετα θα μπω πριν σαστισω μετα θα πιω
να μου θυμισω πως
Ειναι ολα καπως μεσ' στο μερος
Που κοιμαμαι
Με το χρονο μεγαλωνω κι οταν καποτε ξυπνησω
Πρωτα ανθρωπους θα χαιρετισω
Μονος θα βγω να γλεντησω και μετα θα τραγουδησω