Το αγιάζι τρυπάει τα κόκκαλα
Κι ο αέρας δεν λέει να κοπάσει
Γελάς με τ' αστεία μας τα παλιά
Και τ' όνομά μου έχεις ξεχάσει
Τον χρόνο μετράς πλέον αντίστροφα
Κι αντίο είναι η κάθε σου λέξη
Αν θα σε ξεχάσω ρωτάς συχνά
Λες και μπορεί κανείς να επιλέξει
Να σ' αγαπήσω δεν πρόλαβα
Μια ζωή πού να μου φτάσει
Δε σε νοιάζει που πέρασε η ώρα μας
Μα πια ο χορός σε κουράζει
Μου 'παν κι οι πιο κακοί άνθρωποι
Αγάπησαν κάποτε κάποιον
Συγγνώμη αν δεν ήμουν για 'σένα εκεί
Τελικά ο κακός ήμουν μάλλον εγώ
Η πιο παλιά κατάρα μου είναι να σ' αγαπώ
Μόνο για να σε δω να γερνάς και να φθίνεις
Δε θα σε ξανακούσω να γελάς κι απορώ
Αν μ' αγαπάς όσο λες πως μ' αφήνεις
Αγάπη μου, έλα για έναν ακόμη χορό
Θα γράψω ένα τανγκό που θα
Πείσει τον Θεό να σ' αφήσει
Στην αγκαλιά σου θέλω σαν παιδί να κρυφτώ
Ο κόσμος εκεί δε μ' αγγίζει
Αγάπη μου, έφυγες, μα ακόμα είσαι εδώ
Κι ας μην μπορώ να σε πιάσω στα χέρια
Μου 'παν πως πήγες ταξίδι στ' αστέρια
Και πως μια μέρα θα 'ρθω να σε βρω
Αγάπη μου, ο χρόνος είναι δανεικός
Γεννιέσαι σε θρόνο, μα θα φύγεις φτωχός
Ξοδέψαμε αλόγιστα μάταια νιάτα
Γι' αυτό ξυπόλυτους μας βρήκε ο τελευταίος χορός
Να μεγαλώσω απέτυχα
Μα εσένα δε σε πειράζει
Είσαι όλα αυτά που απέφευγα
Μα αν είσαι εδώ, δεν με νοιάζει
Να σου ξεφύγω δεν μπόρεσα
Ρόζα, με νίκησες πάλι
Το αίμα στο ρούχο που φόρεσα
Με κάνεις θνητό, μα χαλάλι
Να σ' αγαπήσω δεν πρόλαβα
Μια ζωή πού να μου φτάσει
Δε σε νοιάζει που πέρασε η ώρα μας
Μα πια ο χορός σε κουράζει
Μου 'παν κι οι πιο κακοί άνθρωποι
Αγάπησαν κάποτε κάποιον
Συγγνώμη αν δεν ήμουν για 'σένα εκεί
Τελικά ο κακός ήμουν μάλλον εγώ