Καθαρίζω το νου και τσεκάρω το μάικ να δω αν θ' αντέξει τις μπάρες μου
Το φυσάνε, δε λέει να κρυώσει,
Δεν έχουν μεστώσει στο νου τους
Οι αράδες μου
Άλλη μία χρονιά που την είδαν γιατί ηχογραφήσανε σ' ένα μικρόφωνο
Ζουν στο δικό τους μικρόκοσμο, μιλάνε για ντρόγκια και υπόκοσμο
Εγώ γράφω για ντέρτια και άγχη, κακές επιλογές και πάθη
Και με νιώθουν μονάχα απλοί άνθρωποι, όχι μόνο απ' το δικό μου συνάφι
Ο μικρός έχει μπλέξει με σκόνες και η μάνα νομίζει πως είναι συνάχι
Πες του να κόψει από τώρα, μη του μάθω εγώ τρόπους εν τάχει
Πάλι σκατά, τι να λέει, ε, όλα zero play
Πάλι μετράμε τα τρίποντα που έφυγαν από τα χέρια του Trae
Θέλω λίγο πιο αργά να κυλήσει η ζωή μου, ούτε στρες ούτε χρέη
Μα το τρέχω όλο και πιο γρήγορα, σα να 'μουν ο Colin McRae
Και στακάρω τις μπάρες πριν φτύσω σα να 'ναι αποδείξεις από pay safe
Είμαι brotherhood τόσο όσο ήταν ο Rowan o Harper και ο Bray
Είναι αστείο που το παίζουνε κάποιοι,
Μα θα τους διδάσκω, όσο θα γηράσκω
Θα χορεύουν στα κάρβουνα απτάλικο, υπογραφή Donnie Brasco
Βγαίνω απ' το σπίτι και απ' τη μιζέρια, χωρίς φαγούρα στα χέρια
Τρύπια η φόδρα στη τσέπη, σκάβω να ψάξω τα φράγκα με νεύρα
Χέρια τεντώνω και ξεδιπλώνω κρυφά μουσικά μου ταλέντα
Μυστικά από μάγους και ιέρειες πυροδοτούνε μια νέα βεντέτα
Είκοσι έξι και νιώθω πιο ώριμος, κόσμος κακός αλλά γνώριμος
Έχουν ορέξεις για κόντρες, εγώ έχω χούγια και λόξες
Βάλτε στον κώλο βαθιά όλα τα ραπ σας, τα μπιτς και τις ντόπες
Οι γκόμενές σας οι καριόλες, έχουμε φώτο τους τόπλες
Αυτό είναι battle, είναι spotless, μέσα στα top best
Βγάζετε κόμπλεξ και δηλητήριο, σα να 'στε κόμπρες
Κροκοδειλίσια τα δάκρυα, βάλανε tobrex
Δεν απορώ που δειλιάζουνε, και δε θέλουνε contest
Στ' αρχίδια μου όλα, όπως ο τάκι στο 2000
Πέρα από ρίμες στο δίσκο μου, επίσης θα κάνω παπάδες
Γράφω κουπλέ μου και έχω καβάτζα ακόμα για λίγες βδομάδες
Όσοι τα κράζουν, τα νιώθουν σφαλιάρες, πονάνε οι αράδες
Γράφω και τρίβω τα χέρια μου να ζεσταθούν απ' τους κρύους χειμώνες
Γράφω και είναι σα να μ' έχεις απέναντι λες και το ευχήθηκες, το 'πες
Γράφω χωρίς να 'χω κάτι να χάσω, το φαντάστηκες τότε
Που τα γράφαμε γιατί γαμάγανε κάθε ευτυχία μας λες και ήταν πόρνες
Μέσα Ιούλη και νιώθω το ψύχος σα να 'ταν χειμώνας
Είμαι μόνος προς ώρας, μα δε βαδίζω ποτέ κατά μόνας
Είμαι ακίνητος στο ίδιο σημείο που με άφησες μέχρι το τέλος της μπόρας
Και θα φύγω από 'δω ζωντανός η νεκρός αλλά σίγουρα όχι για την ώρα
Πίσω στις μέρες που γράφαμε δίστιχα όχι για τη μόστρα
Που το κάναμε όπου μας καυλώσει, λέγαμε 'εντάξει είναι τα διακόσια'
Με τα πολλά, χάσαμε κάπου τη μπάλα και ήθελα τα λίγα για λίγο
Όπου και αν ήταν για μένα καλά είχα τάσεις φυγής, ήθελα τόσο να φύγω
Δε θα σου πω ότι γαμώ στα κουπλέ μου, πήγαινε άκου τους τυχάρπαστους
Μου 'παν όρμα και γάμα τους, έχουμε πήξει από τους ατάλαντους
Δεν ιδρώνω να γράψω τις ρίμες μου για τέτοιες πίπες
Αυτά είναι για όσους δεν έχουν
Προβλήματα και έχουν για μόστρα
Τα φράγκα, οι φρίμπες,
Μπλέηζ