Έρχεται πάντα στη ζωή Η δύσκολη εκείνη στιγμή Που γυρνάς ένα πρωί Και βρίσκεις την πόρτα κλειστή Κι όλα μοιάζουν σκοτεινά Όλα δύσκολα κι όλα θολά Κι αφού κλάψεις στα σκαλιά Σ' αρπάζει μια άγρια χαρά Δεν σταματώ Ξημερώνει και φεύγω Δεν σταματώ Ξημερώνει και φεύγω Δεν σταματώ Ξημερώνει και φεύγω Δεν σταματώ Ξημερώνει και φεύγω Κι ένα βράδυ που 'ναι αργά Και θα θες μια ζεστή αγκαλιά Θα βρεθείς ξαφνικά Στην πόρτα της πάλι μπροστά Πόσο θέλεις να τη δεις Πόσα θέλεις ξανά να της πεις Μα δε βγαίνει έξω κάνεις Και σε παίρνει η αγκαλιά της βροχής Δεν σταματώ Ξημερώνει και φεύγω Δεν σταματώ Ξημερώνει και φεύγω Δεν σταματώ Ξημερώνει και φεύγω Δεν σταματώ Ξημερώνει και φεύγω