Βγαίνει ξανά στον ίδιο δρόμο στο ίδιο φανάρι σταματάει και μετά τη στροφή για μια στιγμή κοιτάει με τρόμο ένα άδειο δρόμο που εχθές μάλλον δεν ήτανε εκεί Σκύβει μπροστά και στον καθρέφτη ο ήλιος πέφτει και τα κτίρια παίρνουν φωτιά πρώτη φορά νιώθει πως βλέπει αυτόν τον κόσμο έτσι όπως μάλλον είναι αληθινά Ψάχνει να βρει τον ίδιο τύπο στο ίδιο φανάρι που σταμάτησε εχθές μα όπως κοιτάει αντί γι αυτόν βλέπει έναν κήπο με κάτι άγνωστα λουλούδια, απόκρημνες ακτές και ξαφνικά μπροστά στ' αμάξι προτού αλλάξει πια ο κόσμος οριστικά πάλι αυτός τη ρωτάει αν του επιτρέπει να την κοιτάξει μες στα μάτια τελευταία φορά