หนึ่งคำธุลีวจีแห้งเหี่ยวเฉา
ตรากตรำเฝ้ารอสวรรค์จะช่วยประทานฝน
พรำชโลมจิตใจตามสายนทีที่เคยจดจำ
ไกล ไกลออกไป อยู่ที่ไหนก็จะไปหา
ต่อให้พลิกพสุธาฟ้าดินไม่เคยจะหวั่น
เพลิงร้อน ราวดั่งไฟ จะแผดเผาชั่วนิจนิรันดร์
โทษทัณฑ์จากสวรรค์ย้อนคืน
ปรารถนาโชคชะตาโปรดประทานมอบพร
ให้ฉันมีอิทธิฤทธิ์ที่มันยิ่งใหญ่เหนือใคร
ออกไขว่คว้าดวงดาราต่อให้ไกลเท่าไร
จะไม่ยอมดับชีวิตจบลงบัดนี้
ตกนรกเคียงกันหนึ่งสวรรค์สิ้นบรรลัย
จงวอดวายกลายเป็นเถ้าธุลีเลี้ยงดอกไม้งาม
ปล่อยให้โลกหันดำเนินออกจากกรอบทิศทาง
ห้วงนภาฟ้าครามอันสดใส
♪
ปล่อยใจลู่ลมปลิวไหวพัดพาตามสายลมโบก
ปล่อยกายร่วงราวดอกไม้โรยราอาภัพเศร้าโศก
จุดจบโลกอันโหดร้ายเหลือเพียงประทับรอยโกรธ
จะไม่ลืมแม้วันสุดท้ายจองจำชีวิตต้องโทษ
เดิน เดินต่อไปให้ไกลเท่าไร
ฝืน ขัดขืนหยัดยืนต่อไปเเค่ไหน
คุณธรรมอันสูงส่ง ความภักดีนี้มั่งคง
บอกลาช่วงชีวากล้ำกลืน
ปรารถนาโชคชะตาโปรดประทานมอบพร
ให้ฉันมีอิทธิฤทธิ์ที่มันยิ่งใหญ่เหนือใคร
ออกไขว่คว้าดวงดาราต่อให้ไกลเท่าไร
จะไม่ยอมดับชีวิตจบลงบัดนี้
จะแผ่นฟ้าพสุธาฉีกทำลายให้พัง
ขับความฝัน ความนึกคิดผู้คนนับหมื่นร้อยพัน
จับอาวุธลุกขึ้นมาบดทำลายโทษทัณฑ์
กฎสวรรค์จะเปลี่ยนแปลงมันในวันนี้
จะจารึกชื่อลงไปบนแผ่นดินกว้างไกล
ทรมานใจแค่ไหน น้ำตาไหลรินชั่วกาล
ฝากเพลงนี้ฝังทำนองอยู่ให้นานเท่านาน
เรื่องราวของเราจะหยัดยืน
สร้างตำนานเล่าขานตลอดไป