Kim susturabilir? Oy can, bizim türkümüzü hey can
Bizim türkümüzü
Kim savurabilir? Oy can, bizim külümüzü hey can
Bizim külümüzü
Kim susturabilir, bizim türkümüzü kim?
Biz ki bu hasreti semahların seyrinden alıp gelmişiz
Biz ki onu sitemkar anaların kirpiğinden derlemişiz
Süzülsün de acının derin izler bıraktığı gül yanaklardan
Yere dökülsün istememişiz
Bizim türkümüzü rüzgar söyler her gece
Ay vurdukça parıldar, gün doğdukça hız alır
Nevroz ateşleriyle sağaltarak çırpınan yarasını
Can havliyle kardaş
Kan içinde bir kartal gibi vadilere saldırır
♪
Türkülere ilişmeyin
Türküler nehirdir, gecenin bağrına akar
Fazla eşelemeyin kardaş
Taşınca ne siperler kalır, ne dev barikatlar
Deşmeyin diyorum deşmeyin
Kim susturabilir? Oy can, bizim türkümüzü hey can
Bizim türkümüzü
Kim savurabilir? Oy can, bizim külümüzü hey can
Bizim külümüzü
Kim susturabilir, bizim türkümüzü kim, kim?
Biz ki nice amansız badirelerde serden geçmişiz
Biz ki ilmikler boynumuza takılıyken bile, türkü söylemişiz
Sonra ırmak boylarında göğertip, körpe otların serinliğinde
Dağlara emanet etmişiz
Biz ki her yangının külünden diri canlar yaratmışız
Biz ki mazlumların defterine kanlı resimlerle sıralanmışız
Banaz yaylasından Kerbela'ya kar götürsün turnalar
Ölürüz sanma gardaş
Dostun attığı gülden yaralanmışız
♪
Türküleri dövmeyin
Türküler gökyüzüdür, karanlığa yıldızlar çakar
Üstümüze gelmeyin gardaş
Namuslu bir delikanlının alnında kavga ışıldar
İncitmeyin diyorum incitmeyin
Kim susturabilir? Oy can, bizim türkümüzü hey can
Bizim türkümüzü
Kim savurabilir? Oy can, bizim külümüzü hey can
Bizim külümüzü
Kim susturabilir, bizim türkümüzü kim, kim, kim?
Biz ki Karacaoğlan'ı aşkla, Veysel'i toprakla yüceltmişiz
Biz ki Köroğlu'nun narasıyla, nice beyleri yere çökertmişiz
Yine de masum bir bebek gibi avuç, avuç sevdamızı
Kalanlara vasiyet etmişiz
Adam dediğin sapına kadar yiğit olmalı
Ne karıncayı incitmeli ne ozanları yakmalı
Öyle sansar gibi pusu kurup punduna getirmek de neymiş
Adam dediğin gardaş
Yüreği varsa eğer getirip ortaya koymalı
♪
Türküleri yakmayın
Türküler çiçektir, en umutsuz zamanlarda açar
Kavgayı uzatmayın gardaş
Yüzyıllardır tuz döke, döke çürüdü bu yaralar
Kanatmayın diyorum kanatmayın