Aşiret çocuğuyam, adım Küheylan
Kızılca kıyamet yaylasında doğmuşam
Koyaklarda kartal uçurmuşam
Kurt kovalamışam, adam vurmuşam
"Onursuz yaşanmaz", demişem
Rezil rüsva etmemişim kendimi böceklere
Yavri yavri
Bu yüzden dik bakaram adamın yüzüne
Bu yüzden böyle hoyrat kalmışam
Asi bir Küheylan'am
Anam rüzgâr, babam gurbet
Bin yıldır bu koğuştayam
Diz çöktürmez beni hasret
Seni sevmişem
Bir kekliğin sesini üzmekten sakınır gibi
Seni sevmişem
Gururlu dağ çiçeklerini göğsüme takınır gibi
Ben sazımı kıl çadırların boynuna asıp da
Öyle gelmişem buraya
Yavri yavri
Ölürsem iradi ölürem
Harlanmış bir kılıca alnımla dokunur gibi
Asi bir Küheylan'am
Gözlerini benden ayırma
Kırılıp düşerem sonra
Kimse bakmaz yarama
Bana ne getirmişen, cicom?
Karda çürümüş sümbül soğanları mı?
Yoksa toz kaldıran taylarımı
Dar geçitlerde mi kanatmışan?
O göçebe sevdamızın yamacına şimdi
Kimler konmada? Söyle
Yavri yavri
Söyle, kınalı kuzum ner'de?
Onu hangi soysuzun sürüsüne katmışan?
Asi bir Küheylan'am
Mahmuz vurma döşüme
Delerem bu duvarları
Jandarma kavuşmaz peşime
Ben ki dipsiz uçurum boylarında
Paramparça olmuş, ölmemişem
Ben ki huysuz nehir yataklarında
Yaralarımı çamurla sıvamışam
Nasıl sığaram düşündün mü?
Şu altı adımlık tosbağa voltasına şimdi
Yavri yavri
Dağları çıldırtan öykümü
Ben bu demirlere dişlerimle yazmışam
Asi bir Küheylan'am
El süremezler yeleme
Bırak yırtılayım, bırak
Gem vurma benim dilime
Hüznün duvarlarında
Sıvası dökülmüş bi' yer vardır
Bilir misen, yavri?
Bilir misen? Çiçekler
Çentik çentik solar bu gâvur ölüsü mapushane akşamlarda
Bırak gözyaşlarımın oyduğu çukurlar
Öylece kalsın betonda kalsın
Dolansın peşime bi' metelik etmez bu sırtlan adımları
Dolansın
Yavri yavri
Şapkam namusumdur
Ko'ma buralarda, ko'ma
Tespihim dağılmasın
Asi bir Küheylan'am
Kesmez beni bu acılar
Beni vursa da bu puştlar
Ancak sırtımdan vururlar