Ben bir roman kızıyım pembe güller elimde Senin içini açar benim elime batar Payıma düşen hediyem şu çileli hayattan Derin çizgilerdir şu genç yüzümde Bizim yazgımız çıkmaz çıkmaz ki fallarda Bu günümüz yok ki yarınımız mı ola Acımız görünmez baktığın yerden Çıplak çocuklar giyinir ayazda Acımız görünmez baktığın yerden Çıplak çocuklar giyinir ayazda Bir şenlik başlar çamurlu sokakta Eller havaya göbekler ortaya Perdenin ardında bir çile Biri bize görülür sis dağılınca Perdenin ardında o çile Bıksak isyan etsek ne faydası var Artık göçebe değil ki acılar Yerleşmiş içimize küf tutar Artık göçebe değil ki acılar Yerleşmiş içimize küf tutar Tekerlekler dönse şu arabam yürüse Özgür ruhum ovalara serpişse Beyaz papatyaları bitsede toplasam Bir kere de ben derinden koklasam Bir kere de ben derinden koklasam.