Það er kalt í fannhvítum garði um nótt Er ég hugsa til þín Þar sem ég stend við steininn þinn, litla legsteininn þinn Ég kveiki ljós í herbergi hugans, ó, já Sem hýsir minningu um þá litlu stund er átti ég með þér Það var undur, það var gjöf sem að opnaðist Eins og þúsund blaða lótusblóm Tindrandi eins og norðurljós Augun þín voru engu, alls engu lík Hvar ertu nú, lífið sem kviknaði í mér? Hvíldir hjarta mínu næst? Þú fékkst heiminn ekki að sjá nema í örskamma stund Ó, elsku barn, hvílist þú nú himnum á Eða dvelurðu hjá mér í anda sérhvern dag? Ég skil ekki guð minn Hann veit, ég fyrir þig vildi deyja Eins og þúsund blaða lótusblóm Tindrandi eins og norðurljós Augun þín voru engu, alls engu lík Ég felli tár sem snjóinn svo bræða Ó, þú, viltu vera hjá mér í anda svolitla stund Ég skil ekki guð minn Hann veit, ég fyrir þig hefði dáið Fyrir þig hefði dáið