Látt' ei deigan síga,
þótt þungt virðist myrkrið.
Því með opnum huga,
þá fljótlega birtir.
Með gleðina í hjarta,
þú þrautirnar vinnur.
Það ég segi satt að,
þannig ró brátt þú finnur.
Hamingjan er, handan við hornið.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.
Taktu höfuð upp frá bringu,
Og horf fram á veginn.
Lagið með mér syngdu,
Saman lýsum upp daginn.
Með jákvæðni að vopni,
þú djöflana kveður.
Og þannig kemst á toppinn,
þar sem áfram þú dvelur.
Hamingjan er, handan við hornið.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.
Þú veist það vel, jafn vel og ég,
Að bros getur dimmu í dagsljós breytt.
Ég minna má, þá staðreynd á,
Að brosið það kostar ekki neitt.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.
Þú veist það vel, jafn vel og ég,
Að bros getur dimmu í dagsljós breytt.
Og ég minna má, þá staðreynd á,
Að brosið það kostar ekki neitt.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.
Það hvessir, það rignir,
En það að styttir alltaf upp og lygnir.