Rennur af stað ungi riddarinn Rykið það þyrlast um slóð. Hondan hans nýja er fákurinn Hjálmurinn glitrar sem glóð. Tryllir og tætir upp malbikið, Titrar og skelfur allt hér. Reykmettað loftið þá vitið þið Er riddari götunnar fer. Ég hef alltaf verið veik fyrir svona strák Sem geysist um á mótorfák Og hræðist ekki neitt. Aftan á hjóli hans situr snót, Sú sem hann elskar í dag. Sýna þau hvort öðru blíðuhót Og svífa inn í kvöldsólarlag. Ég hef alltaf verið veik fyrir svona strák Sem geysist um á mótorfák Og hræðist ekki neitt.