Kveða ég vil um víking þann
Sem vestur í Selsvör forðum bjó
Röskur á sjóinn röri hann
Rauðmaga upp úr honum dró
Í aflasæld hann af öllum bar
(Öllum bar)
Og oft, er hann hlaðinn kom til lands
(Kom til lands)
Allt fyrir sakir öfundar
Að honum veittust grannar hans
; Þá var nú glott og þá var nú hlegið
Þá var nú slegið títt og fast
Kónarnir undan Hoffmannshnefum
Hrukku þá allir tvist og bast;
Á veturna, þegar vestansjór
Veltist um nesið Seltjarnar
Á haugana gamla hetjan fór
Hirti þar dýrar gersemar
En eitt sinn er nótt var orðin dimm
(Orðin dimm)
Og aftur hann snöri heim til sín
(Heim til sín)
Úr launsátri þustu þrjótar fimm
Þeir höfðu drukkið brennivín
; Þá var nú glott og þá var nú hlegið
Þá var nú slegið títt og fast
Kónarnir undan Hoffmannshnefum
Hrukku þá allir tvist og bast;
Til Kaupinhafnar hann kom eitt sinn
Að kynna sér selskapslífið þar
Fasmikill gekk hann út og inn
Um öldrykkjustofur Nýhafnar
Þá hópuðust honum bófar að
(Honum að)
Og hnífa þeir drógu slíðrum úr
(Slíðrum úr)
En vígreifur gamli kappinn kvað:
"Jeg kalder ej alt min bedstemor"
; Þá var nú glott og þá var nú hlegið
Þá var nú slegið títt og fast
Kónarnir undan Hoffmannshnefum
Hrukku þá allir tvist og bast;
Hann var við alla hreinn og beinn
Og hlaut enda mikla frægð af því
Rota til gamans einn og einn
Ósvífinn valdsmann og pólitík
Og eitt sinn, er sótti á hans fund
(Á hans fund)
Útlendra dátaregíment
(Regíment)
Misstu þeir sína meðvitun
Margir í einu - ganske pent
; Þá var nú glott og þá var nú hlegið
Þá var nú slegið títt og fast
Kónarnir undan Hoffmannshnefum
Hrukku þá allir tvist og bast;
Nú hef ég kveðið kruss og þvers
Kveðið samt gæti ég ennþá nó'
Um vaskleik og dirfsku víkings þess
Sem vestur í Selsvör forðum bjó
Vetur, sumar, vor og haust
(Vor og haust)
Varð hann að heyja einn sitt stríð
(Einn sitt stríð)
Við sína fjendu linnulaust
Líkt eins og Gréttir eina tíð
; Þá var nú glott og þá var nú hlegið
Þá var nú slegið títt og fast
Kónarnir undan Hoffmannshnefum
Hrukku þá allir tvist og bast;