Πρόσωπα άγνωστα και άδεια
Πυροβολισμοί στο κέντρο
Δύο νεκροί στα φανάρια
Ξεκαθαρίσματα για σταφ
Ο ένας κατευθείαν στον τόπο
Ο άλλος μέσα στο ΕΚΑΒ
Και αυτοί μιλάνε για το κράτος μαγαζί τους
Πόσο να κάνει κύριε πρόεδρε η ζωή τους
Σε ποιο νεκροταφείο θα πάει το κορμί τους
Πόσα μαντήλια να χαλάσουν οι δικοί τους
Πες μου
Δεν έχω να γνωρίσω κάτι άλλο όμορφο
Και αυτό που γνώρισα δεν είναι στους ανθρώπους
Μια βόλτα Ακρόπολη μονάχα εγώ και ο σκύλος μου
Ο πιο καλός μου φίλος
Με τους πιο ωραίους τρόπους
Λένε πως έγινα αστέρι
Μα εγώ δεν τα βλέπω
Γράφω μέρα μεσημέρι
Ένας Ρουμάνος μπήκε μέσα στο παρτέρι
Του 'πα κρύψου πιο καλά γιατί οι μπάτσοι στήσανε καρτέρι
Αχ μου στέλνει πως με θέλει ακόμα
Πώς μ' αγαπάει και να θυμηθώ τα χρόνια
Ξέρω ο τυπάς πάλι της έσπασε το στόμα
Και δεν έχει να ξαπλώσει το κεφάλι της σε στρώμα
Δεν ξέρω αν αλήθεια φταίω
Δεν θέλω να με δεις να κλαίω
Δεν είναι ότι πιο ωραίο
Εγώ μόνος μα όταν βγαίνω στη σκηνή σα Μπερναμπέο
Δεν με γουστάρει μα θα μείνει
Δεν έχει όνειρα και τα δικά μου πίνει
Δεν θέλω να με δει να κλαίω ούτε εκείνη
Γιατί η καρδιά της όλη κρύβεται κάτω απ'το μίνι
Ρωτάν' πως πάω από χρήμα
Αν παίρνω αστικά να πάω στην Αθήνα
Ένα δικάβαλο πέντε ευρώ βενζίνα
Χωρίς πινακίδες, σήμα στην άκρη απ'τη μπατσίνα
Κάνουμε όνειρα στον πάγκο
Είπα στον Σταύρο να μην τα πετάει όλα στην άμμο
Του λέω κάτσε να τα βάλουμε όλα χάμο
Με κοιτάζει ενώ ανοίγει μια σακούλα τίγκα μαύρο
Παιδί ενός βιοπαλαιστή
Απ'τα 16 καλοκαίρια οικοδομή
Δεν έχω αισθήματα στούκαραν στη στροφή
Και ούτε θα με νοιάξει αν καεί η στολή του ματατζή ρε
Οι χορηγοί παρακαλάνε
Δεν ξέρω αλήθεια τι μου βρίσκουν και κολλάνε
Μου λένε τα κομμάτια σου όλα γαμάνε
Και άμα συνεχίσεις στη φαμίλια σου δεν θα πεινάνε
Δεν ξέρω αν αλήθεια φταίω
Βαθειά ανάσα μα καπνούς μόνο αναπνέω
Κοιμάμαι και ξυπνάω στο ίδιο το μπουρδέλο
Μάτια πάνω μου θολά θέλουνε να τα καταφέρω
Ονόματα που αξίζαν ψάχνεις
Λένε πως πνίγηκαν στο πλοίο της αγάπης
Είχε σωσίβιο και σώθηκε στο κύμα
Σε ένα ξερονήσι να παλεύει σαν αντάρτης
Γέννημα θρέμμα επαναστάτης
Δεν ήθελε στολές και σώματα απάτης
Δύο με τέσσερις γερμανικό σακάτης
Περιμένει SMS απ'το κορίτσι του τι κάνεις
Δεν ξέρω αν αλήθεια φταίω
Εγώ απλά γράφω και με νιώθουνε σα σεο
Έφτασε ως κάτω και τα χίλια τώρα καίω
Ευτυχώς κανείς μου δίπλα
Μόνος θα με δω να κλαίω
Δεν ξέρω αν αλήθεια φταίω
Εγώ απλά γράφω και με νιώθουνε σα σεο
Έφτασε ως κάτω και τα χίλια τώρα καίω
Ευτυχώς κανείς μου δίπλα
Μόνος θα με δω να πέφτω
(Δεν ξέρω αν αλήθεια φταίω)
(Γέννημα θρέμμα επαναστάτης)
(Δεν ξέρω αν αλήθεια φταίω)
(Έφτασε ως κάτω και τα χίλια τώρα καίω)
(Ευτυχώς κανείς μου δίπλα)
(Μόνος θα με δω να πέφτω)