Είμαι αντίφα, γαμάω τα αφεντικά
Είμαι αντίφα, γαμάω τα αφεντικά
Είμαι αντίφα, γαμάω τα αφεντικά
1-4-1-2-1
Θυμώνω κι αγχώνομαι, μόνο γι' αυτό όλοι μου λένε δεν είναι καλό
Οι μάγκες στηρίζουνε, βάζουνε φόκο, διαλύουνε το μπατσικό
Που είναι τα λεφτά μας, τα πήρατε όλα δε λέτε κάτι στο λαό
Δε φάγαμε τίποτα φλώροι μαζί κι αυτό είναι η τιμή που κρατώ
Στο μεροκάματο, μήπως και βγούμε το Σάββατο, μήπως πληρώσω το ρεύμα
Βγαίνω στο δρόμο και βλέπω ανθρώπους, συσσίτια κάνουν ουρές για ένα γεύμα
Τόση αστυνόμευση ποιος την πληρώνει για πες μου στα κράνη χαστούκι και χλέπα
Όλα παράνομα δεν κόβω απόδειξη κι αυτοί οι 300 να λένε για μένα
Στα πατώματα ξαπλώνουνε το σώμα τους
Ψάχνουν στα σκουπίδια για να ταΐσουν το στόμα τους
Βομβάρδισαν την πατρίδα τους και το χώμα τους
Και 'δω το κράτος όλο τους παιδεύει για το χρώμα τους
Δεν έχουν λεφτά, πέρασαν στα μουλωχτά
Θα δικαστούν κι έξω θα μείνουν αυτοί που βιάζουν γυναίκες, παιδιά
Μια ζυγαριά κι δυο σακούλες φυτά κι ένα προφίλ στην ΓΑΔΑ
Είναι αρκετό για να κάνει την μάνα μου να πέσει ορόφους τόσο ξαφνικά
Κι όλο γράφω κάτι
Ανοίγω το μάτι
Να προσέχει το τσογλάνι ψηλά το κεφάλι
Πάει να με τρελάνει
Τι με θέλει πάλι
Ο διαχειριστής με πείσμα την πόρτα βαράει
Στην ασπίδα μόνο φλόγες μετά πατητή
Μήπως βάλουνε μυαλό
Αναμμένα τα μπουκάλια κύριε δικαστή
Έκαψα το κινητό
Δώστε πίσω τα όνειρα που 'χει κάθε παιδί
Αν τ' αρχίσω θα σταθώ εδώ
Κι ίσως βάλουν να με φάνε σε κάποια στροφή
Ή σε κάποιο κεντρικό
Ποιον θα ψηφήσεις πες μου όντως, ποιος δίνει κάτι στο σπίτι σου μέσα
Αυτοί διαγράφουνε χρέη δικά τους και φτιάχνουνε βίλες, πουλάνε την πρέζα
Σπρώχνουν τον κόσμο σε χάπια και τρέλα, έχεις κολλήσει στο γέλα και γέλα
Τρέχεις για δάνεια κάθε πρωί και για κάρτες που σ' έχουν στο σβέλτα και σβέλτα
Δεν θέλουν να δεις, δεν θα τους νοιάξει αν βάλουνε φόρους και έχεις παιδιά
Αν είσαι πάλι στο ζήτα από δω κι από 'κει, τεμενάδες για τα δανεικά
Στο στήθος καρφιά, το αίμα βαράει τα μυαλά κι όλα θα πάνε καλά
Και έχω το γέρο με πίεση στον καναπέ μπουχτισμένο να βλέπει χαρτιά
Στην Ηρακλείου πίνουν φου, στα αμάξια μέσα τραγουδούν
Δεν έχουν κάτι να σκεφτούν, δεν νοιάζονται αν σκοτωθούν
Στην ασπίδα μόνο φλόγες μετά πατητή
Μήπως βάλουνε μυαλό
Αναμμένα τα μπουκάλια κύριε δικαστή
Έκαψα το κινητό
Δώστε πίσω τα όνειρα που 'χει κάθε παιδί
Αν τ' αρχίσω θα σταθώ εδώ
Κι ίσως βάλουν να με φάνε σε κάποια στροφή
Ή σε κάποιο κεντρικό
Είμαι αντίφα, γαμάω τα αφεντικά
Είμαι αντίφα, γαμάω τα αφεντικά
Είμαι αντίφα, γαμάω τα αφεντικά